Όλοι οι γιατροί έρχονται αντιμέτωποι με «δύσκολους» ασθενείς. Πολλές φορές μάλιστα, αρκετές φορές μέσα στην εβδομάδα.
Είναι οι ασθενείς που είναι πάντα ταραγμένοι και δεν σταματούν να μιλούν για άσχετες ιστορίες.
Είναι εκείνοι που έρχονται κάθε εβδομάδα για εξέταση με αόριστα παράπονα, τα οποία δεν δείχνουν να υπάρχει κάποιο πρόβλημα.
Είναι οι ασθενείς οι οποίοι πηγαίνουν συνεχώς σε άλλους γιατρούς και δεν πιστεύουν όσα τους λέτε, παρ’ όλο που πάντα επιστρέφουν στο ιατρείο σας.
Εκείνοι που σας κατηγορούν για πράγματα τα οποία δεν περνούν από το χέρι σας ή κατηγορούν κάποιον άλλον και προσπαθούν να σας πάρουν με το μέρος τους.
Είναι λογικό όταν σας επισκέπτονται τέτοιοι «δύσκολοι» ασθενείς να αναστατώνεστε και να σκέφτεστε ήδη την επόμενη συνάντησή σας μαζί τους.
Ωστόσο, γνωρίζοντας τους παρακάτω μύθους για εκείνους, η επόμενη συνάντησή σας με κάποιον «δύσκολο» ασθενή θα σας φανεί πολύ πιο «αναίμακτη»!
Μύθος 1: Σας εξουθενώνουν
Η αλήθεια είναι ότι κανένας δεν μπορεί να σας εξουθενώσει.
Αυτό το αισθάνεστε λόγω όλων των σκέψεων που σας δημιουργούν αυτοί οι ασθενείς.
Η συνάντηση με κάθε άνθρωπο δημιουργεί διάφορες σκέψεις και συναισθήματα.
Το θέμα είναι να επιλέξετε εσείς τι είναι αυτό που θέλετε να σκέφτεστε όταν βλέπετε τους συγκεκριμένους ασθενείς.
Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα συναντήσετε έναν «δύσκολο» ασθενή, παρατηρήστε τις σκέψεις σας γύρω από εκείνον και τότε θα καταλάβετε γιατί νιώθετε εξουθενωμένος.
Μύθος 2: Σας «τρώνε» πολύ χρόνο
Η αλήθεια είναι ότι κανένας δεν μπορεί να φάει τον χρόνο σας, εκτός και αν σας έχει κυριολεκτικά υποχρεωμένους.
Εσείς είστε εκείνοι που αποφασίζετε τι θα κάνετε με τον χρόνο σας.
Μπορεί να σκέφτεστε πως είναι αγενές να φύγετε, ειδικά εάν το πρόβλημά τους δεν έχει λυθεί.
Αυτές όμως είναι μόνο σκέψεις και οι σκέψεις είναι δική σας επιλογή.
Εσείς θα αποφασίσετε πόσο χρόνο θα καταναλώσετε μαζί τους.
Υπάρχουν διάφορες τεχνικές για να έχετε τον έλεγχο του χρόνου σας.
Μπορείτε να περιορίσετε τον αριθμό των προβλημάτων που συζητάτε σε μια επίσκεψη, να τους παραπέμψετε σε κάποιον συνάδελφο ή απλώς να τους πείτε:
«Δυστυχώς, πρέπει να βγω για να φροντίσω τους άλλους ασθενείς μου, αλλά ας τα ξαναπούμε την επόμενη εβδομάδα».
Η ουσία είναι ότι μπορείτε πάντα να επιλέξετε εάν θα συνεχίσετε να παραμένετε στο εξεταστήριο.
Ακόμα και αν λένε ότι δεν έχουν τελειώσει. Ακόμα και αν δυσαρεστηθούν. Και αν δυσαρεστηθούν, εσείς θα επιλέξετε τι σημαίνει αυτό για εσάς.
Μύθος 3: Σας αγχώνουν
Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν μπορεί να σας αγχώσει.
Το άγχος προέρχεται από τις σκέψεις σας και κανείς δεν μπορεί να σας αναγκάσει να σκεφτείτε και να πιστέψετε οτιδήποτε δεν θέλετε.
Μπορούν να σας προσφέρουν επιλογές. Μπορούν να ενεργήσουν με τρόπο που δεν έχετε σκεφτεί.
Αλλά στο τέλος, εσείς θα επιλέξετε αν θέλετε να έχετε μια σκέψη που σας προκαλεί άγχος ή αν θέλετε μια σκέψη που σας δημιουργεί ένα διαφορετικό συναίσθημα.
Μύθος 4: Δεν θα έπρεπε να είναι έτσι
Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να είναι έτσι. Δεν μπορείτε να γνωρίζετε πώς η βιολογία, το περιβάλλον ή οι εμπειρίες της ζωής τους οδήγησαν στο να είναι έτσι.
Δεν μπορείτε να το γνωρίζετε αυτό για κανέναν.
Κάθε φορά που οι άνθρωποι αμφισβητούμε την πραγματικότητα, μας κάνει να υποφέρουμε.
Πώς ξέρουμε ότι πρέπει να είναι ακριβώς όπως είναι ή να κάνουν αυτό που κάνουν;
Το ξέρουμε επειδή έτσι είναι και αυτό κάνουν.
Εάν επιτρέψετε σε αυτά τα πράγματα και τους ανθρώπους που δεν μπορείτε να αλλάξετε να είναι ακριβώς όπως είναι, ξαφνικά θα δείτε πως όλη η ενέργειά σας ελευθερώνεται και επικεντρώνεστε στο να αλλάξετε τα πράγματα που είναι μέσα στη δύναμή σας, όπως οι σκέψεις σας, οι πράξεις σας και τα αποτελέσματά τους.
Μύθος 5: Δεν μπορείτε να τους βοηθήσετε
Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρετε αν θα τους βοηθήσετε και δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην μπορείτε να τους βοηθήσετε, όπως και οποιοσδήποτε άλλος.
Γνωρίζετε άλλωστε πως μερικές φορές το να ακούς κάποιον, μπορεί να είναι ένα απίστευτο δώρο.
Εάν μπορείτε να αναγνωρίσετε αυτούς τους μύθους σχετικά με τους «δύσκολους» ασθενείς, πιθανότατα θα διαπιστώσετε ότι το να βλέπετε «δύσκολους» ασθενείς είναι πολύ πιο άνετο και λιγότερο χρονοβόρο για εσάς.
Και σίγουρα όταν δεν αισθάνεστε εξουθενωμένοι και αγχωμένοι, είστε πιο αποτελεσματικοί και πιο ικανοί να τους βοηθήσετε.
Πώς θα αισθανόσασταν και πώς θα ήταν η ζωή σας εάν δεν είχατε ποτέ ξανά έναν «δύσκολο» ασθενή;