Η διαχείριση των συγκρούσεων είναι απαραίτητη, τόσο για την ομαλή λειτουργία του ιατρείου ή του ιατρικού κέντρου, όσο και για την ψυχοσυναισθηματική ισορροπία των μελών της οικογένειας ή των συνεργατών που εργάζονται στον ίδιο χώρο.
Η σύγκρουση ξεκινά ως μια απλή διαφορά, στη συνέχεια μπορεί να αυξηθεί σε ένταση στη σχέση και, στο επόμενο στάδιο, να γίνει διαμάχη.
Αν αυτή η διαμάχη διαρκέσει στο χρόνο και δεν επιλυθεί, θα οδηγηθεί σε σύγκρουση.
Η μη αντιμετώπιση της σύγκρουσης κάνει τη σχέση να περάσει το κατώφλι της βίας και να εξελιχθεί σε «πόλεμο».
Ένας ακόμη λόγος που οι σχέσεις μπορεί να φτάνουν στη σύγκρουση, είναι γιατί συχνά θεωρούμε άνευ ουσίας ή υπερβολικό να επιλύσουμε διαφορές σε προηγούμενο στάδιο.
Είναι σαν να ευχόμαστε ότι θα αποφευχθεί: αν δεν δώσουμε σημασία, το πρόβλημα θα εξαφανιστεί.
Ωστόσο, όσο πιο νωρίς εστιάσουμε στο πρόβλημα, τόσο το καλύτερο.
Ποια Στάση Υιοθετούμε σε μια Σύγκρουση
ΠΑΛΗ: Επιθετική Συμπεριφορά
«Εγώ κερδίζω, εσύ χάνεις»
Αυτή η συμπεριφορά ορίζεται από την ανάγκη για έλεγχο και από μια συμπεριφορά απαίτησης.
Είναι οι στιγμές που χρησιμοποιούμε την τιμωρία και την επιβράβευση ως τρόπο ελέγχου.
Θεωρούμε το πρόβλημα αποκλειστικά ευθύνη του άλλου και αρνούμαστε μερίδιο αυτής.
Οι εκρήξεις είναι συχνές και ακόμη και οι στιγμές συμβιβασμού είναι, στην ουσία, χειριστικές.
Παραδείγματα συμπεριφορών πάλης: χρησιμοποιηθούμε υψηλούς τόνους και δυνατές φωνές, σωματική βία, αρνούμαστε να ακούσουμε, φερόμαστε χειριστικά, θυμώνουμε
Τα βασικά μηνύματα και οι προθέσεις στις Συμπεριφορές Πάλης είναι:
• εγώ έχω δίκιο, εσύ έχεις άδικο,
• κατηγόρια, κατάκριση και
• απειλή.
ΦΥΓΗ: Παθητική Συμπεριφορά
«Εγώ χάνω, εσύ κερδίζεις», «Εγώ χάνω, εσύ χάνεις»
Η συμπεριφορά της φυγής είναι η συμπεριφορά που μας κάνει να υποτασσόμαστε στην ισχύ του άλλου ατόμου.
Παραιτούμαστε από την κατάσταση, υποχωρούμε, για να αποφύγουμε να ασχοληθούμε με τις ανάγκες μας ή τις έγνοιες μας.
Δεν δείχνουμε την ενόχληση που νιώθουμε στον άλλο και πηγαίνουμε γρήγορα προς έναν συμβιβασμό.
Παραδείγματα συμπεριφορών φυγής: κλαίμε, αποφεύγουμε, παριστάνουμε ότι δεν συνέβη κάτι.
Τα βασικά μηνύματα και οι προθέσεις στις Συμπεριφορές Φυγής είναι:
• εγώ έχω άδικο, εσύ έχεις δίκιο,
• αποφυγή της σύγκρουσης,
• διατήρηση της ειρήνης και
• αφήνεις το άλλο άτομο να κερδίσει.
ΡΟΗ: Διεκδικητική Συμπεριφορά
«Εγώ κερδίζω, εσύ κερδίζεις»
Αυτή η συμπεριφορά βασίζεται σε μοίρασμα της ισχύος.
Οι δύο άνθρωποι ξεδιπλώνουν την ευκαιρία που υπάρχει μέσα στη σύγκρουση.
Υποχωρούν για να σκεφτούν τις προσωπικές τους ανάγκες και τις ανάγκες του άλλου.
Στη συνέχεια, επιστρέφουν για να αντιμετωπίσουν το θέμα με πιο κατάλληλο τρόπο.
Αν αποφασίσουν να ασχοληθούν με το πρόβλημα σε μελλοντική, πιο κατάλληλη στιγμή, συγκρατούν τη δυσφορία τους.
Αναζητούν μια συμφωνία που να είναι δίκαιη για όλες τις πλευρές.
Παραδείγματα συμπεριφορών ροής: συζητάμε το θέμα, ακούμε τους άλλους, παίρνουμε χρόνο να συλλογιστούμε, εξηγούμε τις ανάγκες μας και την οπτική μας, συμβιβαζόμαστε, συνεργαζόμαστε.
Τα βασικά μηνύματα και οι προθέσεις στις Συμπεριφορές Ροής είναι:
• «Υπάρχει τρόπος να λυθεί το θέμα».
• Έχουμε την πρόθεση να λυθεί.
• Υπάρχει σεβασμός για τους άλλους.
• Έχουμε την πρόθεση να ικανοποιηθούν όλες οι πλευρές.
Παρ’ όλο που οι συμπεριφορές «ροής» έχουν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα, συχνά καταφεύγουμε σε συμπεριφορές «πάλης» ή «φυγής».
Και το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα τις εξαλείψουμε από τις διαθέσιμες συμπεριφορές μας.
Το παραπάνω ισχύει για δύο λόγους:
Πρώτον, είναι δύσκολο να ξεμάθουμε από αυτές τις συμπεριφορές.
Δεύτερον, υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες είναι χρήσιμες.
Η εξάσκησή μας, όμως, σε συμπεριφορές «ροής» δυναμώνει τις σχέσεις και βοηθά στην αντιμετώπιση συγκρούσεων.
Τα πλεονεκτήματα της «Ροής»:
• Αυξάνει την παραγωγικότητα.
• Ενθαρρύνει τη δημιουργικότητα.
• Παράγει λύσεις καλής ποιότητας.
• Εμπνέει τη δέσμευση.
• Επιτρέπει στους ανθρώπους να κατευθύνουν την ενέργειά τους στην επίλυση προβλημάτων, αντί στη συνέχιση της σύγκρουσης.
Πώς να Αποφεύγουμε τις Συγκρούσεις
Στον χώρο της εργασίας οι συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες μεταξύ συνεργατών, ιδιαίτερα όταν στελεχώνεται από άτομα που ανήκουν στην ίδια οικογένειας.
Από τη μια η ρουτίνα, τα προβλήματα και η ένταση της δουλειάς στην καθημερινότητα κι από την άλλη η μεγάλη οικειότητα, αλλά και τα οικογενειακά προβλήματα που δεν είναι εύκολο να αφήσει κανείς απ’ έξω.
Συμβαίνει επίσης οι οικογενειακές σχέσεις στη δουλειά να ακολουθούν ένα αυτοματοποιημένο μοτίβο που έχει ήδη εδραιωθεί στην οικογένεια και περιλαμβάνει ένταση και θυμό.
Χρειάζεται προσοχή στον τρόπο που επικοινωνούμε στον χώρο εργασίας.
Σκεφτείτε επίσης πόσο ανάρμοστο και αποκαρδιωτικό είναι για το προσωπικό που εργάζεται εκεί, να βρίσκεται συχνά αντιμέτωπο με συγκρούσεις ανάμεσα στα άτομα της οικογένειας!
Για να αποφεύγονται οι συγκρούσεις πρέπει να είναι σαφώς καθορισμένες οι αρμοδιότητες για το κάθε μέλος της ομάδας και μάλιστα να είναι διαφορετικές, ώστε να μην εμπλέκεται ο ένας στη δουλειά του άλλου.
Ωστόσο, όλες οι σημαντικές αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται από κοινού ώστε να μην αισθάνεται κάποιος παραμερισμένος ή ακόμα χειρότερα ριγμένος.
Επίσης σημαντικό είναι, στην περίπτωση ιατρικού κέντρου όπου συνεργάζονται ιατροί διαφόρων ειδικοτήτων, τα μέλη μιας οικογένειας να μην τυγχάνουν ιδιαίτερης εύνοιας ή ευνοϊκής συμπεριφοράς.
Όλοι πρέπει να λειτουργούν σε μια ισότιμη βάση εργασίας.
Αντώνης Σακάλογλου, Σύμβουλος Επιχειρηματικής Ανάπτυξης
ΧΑΡΑΜΗ ΑΕ
www.MedicalManage.gr
