Η συνεχιζόμενη πανδημία του SARS-CoV-2 και ο υψηλός αριθμός ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΣΔ) που νοσεί από COVID-19, έχουν αυξήσει το ενδιαφέρον σχετικά με τη Συνεχή Καταγραφή της Γλυκόζης σε πραγματικό χρόνο (rt-CGM).
Για να αποφευχθεί η εξάπλωση της COVID-19 επιβλήθηκε κατ’ οίκον περιορισμός (lockdown) σε αρκετές χώρες, περιορίζοντας την πρόσβαση παρακολούθησης σε διαβητολογικά ιατρεία και κλινικές.
Ο περιορισμός συνεπάγεται αλλαγές στον τρόπο ζωής που σχετίζονται με τη σωματική δραστηριότητα, το άγχος και τη διατροφή, που είναι πιθανόν να επηρεάσουν τον γλυκαιμικό έλεγχο των ασθενών με ΣΔ.
Η Συνεχής Καταγραφή Γλυκόζης (CGM) θεωρείται ως μέσο:
– Για τη φροντίδα των ατόμων με ΣΔ αλλά και
– Για την ελαχιστοποίηση της έκθεσης του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού στον ιό, μειώνοντας την αλληλεπίδραση με ασθενείς με ΣΔ που χρειάστηκε να νοσηλευτούν λόγω COVID-19,
– Για την αποσυμφόρηση των εξωτερικών ιατρείων και των νοσηλευτικών ιδρυμάτων γενικότερα, που επιβαρύνονται ιδιαίτερα την περίοδο αυτή που καλούνται να ανακατανείμουν τους πόρους τους, εστιάζοντας στη διαχείριση των ολοένα αυξανόμενων κρουσμάτων.
Δεδομένα από το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ, δείχνουν ότι περίπου το 1/3 των ασθενών που νοσηλεύτηκαν με COVID-19 είχαν προϋπάρχοντα Σακχαρώδη Διαβήτη και οι συγκεκριμένοι ασθενείς εμφάνισαν χειρότερα αποτελέσματα νοσηρότητας και θνησιμότητας σε σχέση με τον υγιή πληθυσμό.
Τα συγκεκριμένα δεδομένα ώθησαν την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (U.S. FDA) να επιτρέψουν στις κατασκευάστριες φαρμακευτικές εταιρείες να παρέχουν αισθητήρες, πομπούς και την τεχνική υποστήριξη στα νοσοκομεία για την απομακρυσμένη παρακολούθηση των ασθενών με συστήματα CGM.
Επίσης, η Συνεχής Καταγραφή Γλυκόζης συντέλεσε βοηθητικά στην κοινωνική απόσταση (social distancing) των διαβητικών στην κλινική πρακτική.
Η πανδημία COVID-19 επανέφερε στο προσκήνιο τις συζητήσεις σχετικά με τη χρήση της CGM (real-time) σε νοσηλευόμενους ασθενείς, είτε σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας είτε σε άλλες νοσοκομειακές κλινικές.
Αποτελέσματα μελετών επιβεβαιώνουν τη μείωση υπό-υπεργλυκαιμικών επεισοδίων από τη ρύθμιση των συναγερμών σε ασθενείς με ΣΔΤ1 ή ΣΔΤ2 που ακολουθούν εντατικοποιημένα σχήματα ινσουλινοθεραπείας πολλαπλών ενέσεων, ενώ η ακρίβεια στις τιμές γλυκόζης ήταν υψηλή ακόμη και σε ασθενείς μετά το χειρουργείο, είτε σε ασθενείς με διαβήτη που χρειάστηκε να νοσηλευτούν από λοίμωξη κορωνοϊού.
Επιστημονικές απόψεις υποστηρίζουν ότι τα Συστήματα Συνεχούς Καταγραφής Γλυκόζης (CGM) παρουσιάζουν πλεονεκτήματα στην παρακολούθηση και εξέλιξη του διαβήτη και η αυξανόμενη διάρκεια χρήσης τους προσδίδει θεραπευτικές και εκπαιδευτικές δυνατότητες στους χρήστες.
Μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα από την Ιταλία κατά τη διάρκεια του εγχώριου περιορισμού (lockdown), σε ενήλικες ασθενείς με ΣΔΤ1 που χρησιμοποιούσαν CGM Συστήματα, παρουσίασε στατιστικά σημαντική βελτίωση στον χρόνο ευγλυκαιμίας (TIR) κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού, σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο.
Δευτερογενή αποτελέσματα ήταν και η μείωση των χρόνων κάτω (TBR) και πάνω (TAR) από τον στόχο, καθώς και του συντελεστή μεταβλητότητας (CV%) που αντικατοπτρίζει τη μειωμένη διακύμανση στις τιμές της γλυκόζης.
Κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού, παρόλο που μειώθηκε η αθλητική δραστηριότητα, η ομαλοποίηση στο καθημερινό πρόγραμμα με σωστά γεύματα και σνακ, καθώς και οι περισσότερες ώρες ύπνου, συντέλεσαν στην αύξηση του χρόνου που οι ασθενείς βρίσκονταν εντός του στόχου τους (TIR).
Η σημασία των παραπάνω ευρημάτων είναι καθοριστική για τα πλεονεκτήματα που αποκομίζει ο ασθενής από τη χρήση ενός Συστήματος Συνεχούς Καταγραφής Γλυκόζης, καθώς κατά τη διάρκεια του περιορισμού της πανδημίας δεν υπήρχε πρόσβαση στις διαβητολογικές κλινικές, αλλά συμβουλευτικά οι θεραπευτικές ομάδες μέσω της απομακρυσμένης παρακολούθησης ενός μεγάλου συνόλου δεδομένων γλυκόζης που προσφέρουν τα CGM Συστήματα, χρησιμοποιώντας και τους νεότερους δείκτες για τον έλεγχο της γλυκαιμικής μεταβλητότητας, είχαν τη δυνατότητα να ρυθμίσουν και να ελέγξουν εξατομικευμένα κάθε ασθενή με ΣΔ.
Είναι σημαντικό να γίνει αντιληπτή η μεγάλη χρησιμότητα της νεότερης τεχνολογίας CGM που σχετίζεται με τη διαχείριση της χρόνιας πάθησης του Σακχαρώδους Διαβήτη, ακόμη και σε περιόδους πρωτόγνωρες διεθνώς όπως η Πανδημία COVID-19.
Ζώντας ένα δεύτερο κύμα της πανδημίας, είναι απαραίτητο να αναζητήσουμε τρόπους μείωσης έκθεσης στον κίνδυνο, αξιοποιώντας τη δυναμική της νέας τεχνολογίας rt-CGM στην ψηφιακή υγεία, ενώ μέσω της στοχευμένης εκπαίδευσης των ασθενών πολύ εύκολα αλλά και με μεγάλη ασφάλεια η ρύθμιση του ΣΔ φαίνεται πλέον επιτεύξιμη.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Rodolfo J. Galindo, et al. Continuous Glucose Monitors and Automated Insulin Dosing Systems in the Hospital Consensus Guideline. Journal of Diabetes Science and Technology, 1–30, 2020 Diabetes.
Brunella Capaldo, et al. Blood Glucose Control During Lockdown for COVID-19: CGM Metrics in Italian Adults With Type 1 Diabetes. Diabetes Care 2020;43:e88–e89 | https://doi.org/10.2337/dc20-1127
Nicole Ehrhardt and Irl B. Hirsch. The Impact of COVID-19 on CGM Use in the Hospital. Diabetes care, September 2020. https://doi.org/10.2337/dci20-0046
Rodolfo J. Galindo, et al. Comparison of the FreeStyle Libre Pro Flash Continuous Glucose Monitoring (CGM) System and Point-of-Care Capillary Glucose Testing (POC) in Hospitalized Patients With Type 2 Diabetes (T2D) Treated With Basal-Bolus Insulin. Diabetes care, July 2020. Regimen https://doi.org/10.2337/dc19-2073
