Η ευθύνη λόγω κακής πρακτικής είναι ένα από αυτά τα ζητήματα που απασχολεί πολλούς ιατρούς, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της πανδημίας.
Η αντιμετώπιση των επιπτώσεων της COVID-19 και η επακόλουθη αύξηση της απομακρυσμένης φροντίδας δημιούργησε μια ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση.
Πώς μπορούν λοιπόν οι γιατροί να διασφαλίσουν ότι κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να ελαχιστοποιήσουν τις κακές πρακτικές;
Ποιοι είναι μερικοί από τους κινδύνους ευθύνης λόγω πανδημίας; Τι πρέπει να προσέχουν οι γιατροί;
Η πραγματική απάντηση είναι η λανθασμένη διάγνωση. Αυτό είναι το μόνο πράγμα που οι γιατροί θέλουν να προσέχουν περισσότερο τώρα στην περίοδο της πανδημίας.
Επιπλέον, οι κλινικοί γιατροί έχουν άγχος, οι ασθενείς είναι ανήσυχοι και οι διαγνωστικές εξετάσεις γίνονται με δυσκολία λόγω φόβου επαφών.
Όλα αυτά καθιστούν ακόμη πιο δύσκολη για τους κλινικούς ιατρούς τη σωστή διάγνωση.
Οι άνθρωποι φοβούνται να πάνε στο ιατρείο. Έτσι, μερικές φορές γίνονται τηλε-επισκέψεις.
Αλλά έχουν τα προβλήματά τους διότι ενέχουν τον κίνδυνο εσφαλμένης διάγνωσης.
Ως ανθρώπινα όντα, σκεφτόμαστε με δύο διαφορετικά συστήματα. Υπάρχει ένα σύστημα που είναι η αυτόματη σκέψη μας.
Το δεύτερο σύστημα είναι ο γνωστικός τρόπος που λειτουργεί ο εγκέφαλός μας.
Και φυσικά θέλετε όταν εξετάζετε ασθενείς να είστε προσεκτικοί ώστε να μην χρησιμοποιείτε το πρώτο σύστημα πολύ συχνά, σωστά;
Οι ασθενείς έρχονται με κάποιο πρόβλημα, και εσείς σκέφτεστε αμέσως αυτό που νομίζετε ότι είναι.
Είναι καλύτερα να σκεφτείτε: Λοιπόν, ας περιμένουμε λίγο. Ας κάνω ένα βήμα πίσω και να σκεφτώ μήπως μπορεί να είναι κάτι άλλο;
Αυτός είναι ένας πολύ καλός τρόπος να αντιμετωπίζετε τους ασθενείς κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, με όλα αυτά που συμβαίνουν ταυτόχρονα και μπορούν πραγματικά να εμποδίσουν τη διαγνωστική σας ικανότητα.
Ποια πρακτικά μέτρα πρέπει να λάβουν οι γιατροί για να προστατευθούν από την κακή διάγνωση;
Για να απλοποιήσουμε τα πράγματα θα προσπαθήσουμε να δούμε 3 περιπτώσεις.
1. Αποτροπή ανεπιθύμητων συμβάντων. Οι ασθενείς έχουν ασθένειες. Οι γιατροί τους φροντίζουν.
Μπορείτε να βεβαιωθείτε ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά; Δεν μπορείτε πάντα να το κάνετε αυτό.
Γνωρίζετε ότι στο θέμα της ασφάλειας των ασθενών, πιθανώς οι μισές από τις περιπτώσεις που δεν πάνε καλά μπορούν να αποφευχθούν και θα πρέπει να το προσέξετε αυτό.
Ορισμένες ενέργειες που εφαρμόζετε σας επιτρέπουν να αποτρέψετε την εμφάνιση μιάς κακής έκβασης.
Αλλά γνωρίζετε ότι δεν μπορείτε να αποτρέψετε όλες τις ανεπιθύμητες εκβάσεις.
2. Μπορείτε να αποκλείσετε μια περίπτωση αθέμιτης πρακτικής ακόμη και σε περίπτωση ανεπιθύμητου συμβάντος;
Τα καλά νέα για την κακή πρακτική, αν υπάρχει κάτι τέτοιο, είναι ότι συμβαίνει πολύ σπάνια.
Ακόμα και όταν υπάρχουν ανεπιθύμητα συμβάντα, δεν είναι τυπικό να υπάρχει προσφυγή στο νόμο από τη πλευρά του ασθενούς.
Και οι περισσότεροι πιστεύετε ότι ο τρόπος με τον οποίο μπορείτε να αποφύγετε μια δυσφήμιση ή ακόμη και μια αγωγή σε περίπτωση ανεπιθύμητου συμβάντος, είναι με τη σωστή επικοινωνία.
Πώς επικοινωνείτε με τους ασθενείς τόσο πριν όσο και μετά την εμφάνιση ενός ανεπιθύμητου συμβάντος;
Όταν μιλάτε σε ασθενείς για επιπλοκές πριν από μια θεραπευτική διαδικασία, αυτό σημαίνει συναίνεση μετά από ενημέρωση.
Όταν τους μιλάτε για επιπλοκές μετά την κακή έκβαση αυτό ονομάζεται δικαιολογία.
Πρέπει λοιπόν να υπάρχει αυτή η πρακτική των γιατρών να μιλούν με ασθενείς και τις οικογένειες τους στην αρχή της θεραπείας, κατά τη διάρκεια της θεραπείας και μετά τη θεραπεία.
Και αυτός είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να αποφύγετε την κακή πρακτική και τη δυσφήμιση ακόμα και όταν τα πράγματα πάνε στραβά.
3. Η περίπτωση αυτή αφορά την ύπαρξη διαμαρτυρίας ή ακόμη και νομικής αγωγής, και εδώ απαιτείται τεκμηρίωση.
Σκεφτείτε λοιπόν τις 3 περιπτώσεις: αποτρέψτε τα ανεπιθύμητα συμβάντα, αποκλείστε τα βελτιώνοντας την επικοινωνία σας και επικρατήστε βελτιώνοντας την τεκμηρίωση.
Πώς θα προστατεύετε τους ασθενείς σας από ανεπιθύμητες εκβάσεις;
Μιλάμε για την επιμελή εξέταση, διάγνωση και πρόταση θεραπείας, λαμβάνοντας τις συνήθεις προφυλάξεις, ώστε να μην υπάρχει δυσμενές συμβάν. Αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα.
Αλλά επίσης μιλάμε για επικοινωνία και ενημέρωση των ασθενών για κινδύνους της πανδημίας, σωστά;
Υπενθυμίζουμε συνεχώς: χρήση μάσκας, πλύσιμο των χεριών, απόσταση με άλλους ανθρώπους.
Αυτά είναι τα πράγματα που θα κάνουν τους ανθρώπους ασφαλείς πριν από τον εμβολιασμό.
Παράλληλα προτρέπετε τους ασθενείς για εμβολιασμούς. Και σίγουρα λέτε στον ασθενή να κάνει ένα εμβόλιο γρίπης.
Και φυσικά μιλάτε με ασθενείς και τις οικογένειες τους για την πρόληψη άλλων ασθενειών και τους προτρέπετε ναι κάνουν τον συστηματικό έλεγχο τους, πράγμα που είναι απαραίτητο για πολλούς ανθρώπους.
Μαστογραφία, τεστ αντιγόνου ειδικά για τον προστάτη.. και τόσα άλλα για να βεβαιωθείτε ότι δεν πάσχουν από άλλες ασθένειες.
Και πάντα η γραπτή τεκμηρίωση σε μια εξέταση είναι κρίσιμη. Κανείς δεν διαβάζει μια εξέταση ή μια διάγνωση ενός ασθενούς όταν δεν συμβαίνει τίποτα κακό.
Όταν όμως οι ασθενείς έχουν προβλήματα, πρέπει να δώσετε προσοχή σε αυτά που γράφετε για να είστε βέβαιοι ότι κάνατε τα πάντα με τον καλύτερο τρόπο για τον ασθενή.
{module title=”Adsence article”}
Όσον αφορά αυτές τις σημαντικές εξετάσεις που πρέπει να γίνουν, πώς πρέπει ένας ιατρός να προστατευθεί εάν ένας ασθενής δεν έχει ελεγχθεί;
Πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί αυτό το κενό στην πιθανή φροντίδα; Απλώς γράφετε στην αναφορά σας τι επικοινωνία κάνατε με τους ασθενείς σας για να τους ενημερώσετε ότι πρέπει πραγματικά να έρθουν και να κάνουν τις προληπτικές δοκιμές τους. Ότι το προσωπικό του ιατρείου σας έχει επικοινωνήσει μαζί τους. Πραγματικά αυτό τεκμηριώνει τα πάντα.
Θέλετε να κοιτάξετε στη γραπτή αναφορά σας και να δείτε ότι κάνατε όλα τα σωστά πράγματα;
{module title=”Υπογραφή”}
