H φαρμακοβιομηχανία βρίσκεται σε αναστάτωση.
Πολυεθνικές και ελληνικές εταιρείες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την κατάσταση που επικρατεί με τις πολιτικές που ακολουθεί το Υπουργείο Υγείας.
Το clawback απλώνει τη βαριά σκιά του κι εξακολουθεί ν΄ αποτελεί το αγκάθι στη δημιουργία πολιτικών των εταιριών στη φαρμακευτική αγορά.
Στην πραγματικότητα δεν αποτελεί τροχοπέδη απλά στη διαμόρφωση πολιτικών αλλά οι εταιρείες πλέον μιλούν ανοιχτά για απόσυρση φαρμάκων από την ελληνική αγορά.
Η τελευταία ανακοίνωση του Υπουργείου Υγείας για την εφαρμογή κλειστών προϋπολογισμών και ισχύ του μέτρου του clawback (που αποτελεί ελληνικό φαινόμενο και μόνο) μέχρι το 2022 ήταν «το κερασάκι στην τούρτα».
Ειδικά μετά την τελευταία Υπουργική Απόφαση που εκδόθηκε και που αφορά την διαδικασία με την οποία θα εισπραχθεί το rebate και το clawback των φαρμακευτικών εταιρειών, συμψηφισμένο με οφειλές του ΕΟΠΥΥ σε μηνιαίες δόσεις, για την περίοδο 2012-2017 ξεσηκώθηκε θύελλα αντιδράσεων από τους θεσμικούς φορείς των εταιρειών.
Ο μηχανισμός του clawback έχει αποτύχει, σύμφωνα με τον ΣΦΕΕ διότι εφαρμόζεται πάνω σε ένα εσφαλμένο προσδιορισμό των πραγματικών αναγκών των ασθενών, “καλύπτει” τις αστοχίες της εκάστοτε κυβέρνησης να ελέγξει τη δαπάνη, ενώ παράλληλα λειτουργεί ως ένας επιπρόσθετος κωδικός εσόδων του κράτους.
Μόνο από το clawback, το κράτος έχει εισπράξει από τις φαρμακευτικές πάνω από 3 δισ. ευρώ μέσα σε 6 χρόνια, ενώ αν προστεθούν και οι υποχρεωτικές εκπτώσεις, το ποσό ξεπερνά τα 5 δισ. ευρώ!
Η κάλυψη δε των ανασφάλιστων πολιτών χρηματοδοτείται εξ’ ολοκλήρου από τις φαρμακευτικές εταιρείες, καθιστώντας τον φαρμακευτικό κλάδο επιπρόσθετο φορέα χρηματοδότησης της δημόσιας υγείας.
Με μόνιμη αιτιολογία τα «προαπαιτούμενα» από πλευράς Υπουργείου Υγείας οι φαρμακευτικές εταιρείες κάνουν λόγο όχι μόνο για τρικλοποδιά στην ανάπτυξη και τις μεταρρυθμίσεις αλλά για τον κίνδυνο της ίδιας της βιωσιμότητάς τους.
Η εφαρμογή του μέτρου των δόσεων που πρέπει να καταβάλλουν οι φαρμακευτικές εταιρείες ξεκινά από το μήνα που διανύουμε.
Ο αριθμός των δόσεων εξαρτάται από τον λόγο της οφειλής προς τον μέσο μηνιαίο τζίρο της κάθε εταιρείας το 2017 και κυμαίνεται από 12 έως 120 δόσεις, για τα έτη 2012-2015.
Ωστόσο, οι δόσεις περιορίζονται σε 12 ή 24 για τη διετία 2016 – 2017.
Από πλευράς θεσμικών οργάνων πια, ακόμα και την ύστατη στιγμή καλούν τους αρµόδιους φορείς σε επαναπροσδιορισµό της δηµόσιας φαρµακευτικής δαπάνης στη βάση των πραγµατικών αναγκών του πληθυσµού, ώστε να διασφαλίζεται η επαρκής χρηµατοδότηση και ως εκ τούτου η πρόσβαση των Ελλήνων ασθενών στα φάρµακα, ο εξορθολογισµός του δηµόσιουσυστήµατος Υγείας, αλλά και η βιωσιµότητα του φαρµακευτικού κλάδου.
Προτείνουν την εφαρµογή µέτρων, όπως η ανάπτυξη Μητρώου Ασθενειών, η πλήρης εφαρµογή θεραπευτικών πρωτοκόλλων, η παραµετροποίηση της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, και η πιο γενικευµένη δραστηριοποίηση της Επιτροπής ∆ιαπραγµάτευσης.
Ο κύκλος της υγείας δηλαδή ηγεσία, πάροχοι, ασθενείς, θρυμματίζεται.
Γιατί αυτή τη στιγμή αυτός που φαίνεται ότι θα πληγεί είτε με την απόσυρση φαρμάκων είτε με τη συμμετοχή του, που ολοένα και αυξάνεται, είναι σίγουρα ο Έλληνας ασθενής.
Μάριον Κοντογιάννη, Δημοσιογράφος
www.MedicalManage.gr
