Οι μετοχές αξιολογούνται με διάφορες μεθόδους.
Μπορούν να τιμολογηθούν βάσει θεμελιακής ανάλυσης, ρίσκου, τεχνικής ανάλυσης, συγχρονισμού αγοράς, πληρωμών μερισμάτων, ρυθμών ανάπτυξης κτλ.
Το βασικό όμως θέμα είναι:
Οι μετοχές δεν τιμολογούνται μόνο βάσει των κερδών τους.
Τιμολογούνται βάσει της τιμής της οποίας νομίζουμε ότι μπορούν να πουληθούν.
Αυτό ονομάζεται η «Θεωρία του Μεγαλύτερου Ηλίθιου».
Η Θεωρία του Μεγαλύτερου Ηλίθιου:
Αγοράζετε κάτι για το λόγο και μόνο ότι πιστεύετε ότι σύντομα θα μπορέσετε να το πουλήσετε σε κάποιο άλλο «μεγαλύτερο από εσάς κορόιδο» με υψηλότερη τιμή.
Μια καθ’ όλα έγκυρη μέθοδος, για να βγάλετε λεφτά στο χρηματιστήριο!
Το πρόβλημα όμως είναι ότι κάποια στιγμή θα καταλάβει η αγορά ότι το επίπεδο τιμών έχει γίνει «λίγο κραυγαλέο» και έτσι σπάει η όποια κερδοσκοπική φούσκα.
Αυτό συμβαίνει πολύ γρήγορα, ακόμη κι ένα απλό άρθρο ειδήσεων μπορεί να το προκαλέσει.
Η ιστορία δείχνει ότι οι μετοχές αυξάνουν σε αξία αργά και σταδιακά αλλά την χάνουν πολύ γρήγορα και απότομα.
Έχοντας αυτά υπόψη, αν λειτουργείτε βάσει της θεωρίας του μεγαλύτερου ηλίθιου στο χρηματιστήριο, θα ήταν συνετό να ελέγχετε τις ειδήσεις που αφορούν την εταιρεία φούσκα σας.
Έτσι, δεν θα σας ξεφύγει τίποτα!
Και να θυμάστε βέβαια ότι τα καλά νέα απλώς διογκώνουν την όποια φούσκα — οι επενδυτές λατρεύουν να κερδοσκοπούν βάσει καλών νέων που αφορούν τις μετοχές τους, ανεβάζοντας έτσι ακόμη περισσότερο τις μετοχές — όνειρο του χρηματιστηρίου.
