Τα άτομα με άνοια διαγιγνώσκονται κατά μέσο όρο 3,5 χρόνια μετά την πρώτη εμφάνιση των συμπτωμάτων, ή ακόμη και περισσότερο (4,1 χρόνια) για όσους πάσχουν από πρόωρη άνοια, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που διεξήχθη από ερευνητές του UCL.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο International Journal of Geriatric Psychiatry, είναι η πρώτη συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση παγκόσμιων στοιχείων που εξετάζουν το χρόνο διάγνωσης της άνοιας.
Οι ερευνητές εξέτασαν δεδομένα από 13 προηγούμενες δημοσιευμένες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία και την Κίνα, αναφέροντας δεδομένα για 30.257 συμμετέχοντες.
Η ερευνητική ομάδα διερεύνησε το μέσο χρονικό διάστημα μεταξύ της εμφάνισης των συμπτωμάτων (που αξιολογήθηκαν από τους ασθενείς ή τους φροντιστές της οικογένειας μέσω συνεντεύξεων ή ιατρικών αρχείων) και της τελικής διάγνωσης της άνοιας.
Η κύρια συγγραφέας, Δρ. Βασιλική Οργέτα (Τμήμα Ψυχιατρικής του UCL), δήλωσε: «Η έγκαιρη διάγνωση της άνοιας παραμένει μια σημαντική παγκόσμια πρόκληση, που διαμορφώνεται από ένα σύνθετο σύνολο παραγόντων, και απαιτούνται επειγόντως συγκεκριμένες στρατηγικές υγειονομικής περίθαλψης για τη βελτίωσή της. Άλλες μελέτες εκτιμούν ότι μόνο το 50-65% των περιπτώσεων διαγιγνώσκονται σε χώρες με υψηλό εισόδημα, ενώ πολλές χώρες έχουν ακόμη χαμηλότερα ποσοστά διάγνωσης.
Η έγκαιρη διάγνωση μπορεί να βελτιώσει την πρόσβαση σε θεραπείες και, για ορισμένα άτομα, να παρατείνει το χρόνο που ζουν με ήπια άνοια πριν επιδεινωθούν τα συμπτώματα».
Η ομάδα διαπίστωσε ότι η νεότερη ηλικία κατά την έναρξη της νόσου και η μετωποκροταφική άνοια συνδέονταν με μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μέχρι τη διάγνωση. Αν και τα δεδομένα σχετικά με τις φυλετικές ανισότητες ήταν περιορισμένα, μία από τις μελέτες που εξετάστηκαν διαπίστωσε ότι οι μαύροι ασθενείς είχαν την τάση να αντιμετωπίζουν μεγαλύτερη καθυστέρηση πριν από τη διάγνωση.
Ο Δρ Orgeta δήλωσε: «Η δουλειά μας υπογραμμίζει την ανάγκη για ένα σαφές εννοιολογικό πλαίσιο σχετικά με το χρόνο διάγνωσης της άνοιας, το οποίο θα αναπτυχθεί σε συνεργασία με άτομα που πάσχουν από άνοια, τους φροντιστές τους και τους υποστηρικτές τους».
Ο Δρ Phuong Leung (Τμήμα Ψυχιατρικής του UCL) πρόσθεσε: «Τα συμπτώματα της άνοιας συχνά εκλαμβάνονται ως φυσιολογικά συμπτώματα γήρανσης, ενώ ο φόβος, το στίγμα και η χαμηλή ευαισθητοποίηση του κοινού μπορούν να αποθαρρύνουν τα άτομα από το να ζητήσουν βοήθεια».
Ο καθηγητής Rafael Del-Pino-Casado, του Πανεπιστημίου της Jaén, Ισπανία, σημείωσε: «Στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης, οι ασυνεπείς διαδρομές παραπομπής, η περιορισμένη πρόσβαση σε ειδικούς και οι κλινικές μνήμης με ανεπαρκείς πόρους μπορούν να δημιουργήσουν περαιτέρω καθυστερήσεις. Για ορισμένους, οι γλωσσικές διαφορές ή η έλλειψη πολιτισμικά κατάλληλων εργαλείων αξιολόγησης μπορούν να κάνουν την πρόσβαση σε έγκαιρη διάγνωση ακόμη πιο δύσκολη».
Ο Δρ Orgeta πρόσθεσε: «Για να επιταχύνουμε τη διάγνωση της άνοιας, πρέπει να αναλάβουμε δράση σε πολλαπλά μέτωπα. Οι εκστρατείες ευαισθητοποίησης του κοινού μπορούν να συμβάλουν στη βελτίωση της κατανόησης των πρώιμων συμπτωμάτων και στη μείωση του στίγματος, ενθαρρύνοντας τους ανθρώπους να αναζητήσουν βοήθεια νωρίτερα.
Η εκπαίδευση των κλινικών ιατρών είναι ζωτικής σημασίας για τη βελτίωση της έγκαιρης αναγνώρισης και παραπομπής, μαζί με την πρόσβαση σε έγκαιρη παρέμβαση και εξατομικευμένη υποστήριξη, ώστε τα άτομα με άνοια και οι οικογένειές τους, να λάβουνε τη φροντίδα που χρειάζονται.
Πηγή: medicalexpress.gr
