Τα περιστατικά και οι θάνατοι από ελονοσία αυξήθηκαν παγκοσμίως το περασμένος έτος, εν μέσω περικοπών στη χρηματοδότηση και της «αυξανόμενης απειλής» της φαρμακευτικής αντοχής, προειδοποίησε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) σε νέα του έκθεση.
Υπολογίζεται ότι το 2024 καταγράφηκαν περίπου 282 εκατομμύρια περιπτώσεις ελονοσίας και 610.000 θάνατοι, περίπου εννέα εκατομμύρια περισσότερα περιστατικά και 12.000 περισσότεροι θάνατοι σε σχέση με το προηγούμενο έτος.
Έντεκα αφρικανικές χώρες αντιπροσωπεύουν περίπου τα δύο τρίτα των κρουσμάτων ελονοσίας και των θανάτων, ενώ η πρόοδος στην μείωση του ποσοστού θνησιμότητας «παραμένει πολύ εκτός πορείας», ανέφερε ο ΠΟΥ.
Η αύξηση των περιπτώσεων το 2024 είναι «ακόμα πιο ανησυχητική, καθώς δεν λαμβάνει ακόμη υπόψη τον αντίκτυπο των περικοπών στη χρηματοδότηση που ξεκίνησαν φέτος», δήλωσε σε ανακοίνωσή του ο Gareth Jenkins, γενικός διευθυντής της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Malaria No More UK.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προειδοποίησε ότι οι περικοπές στη διεθνή βοήθεια αυξάνουν τον κίνδυνο για νέες επιδημίες και επανεμφάνιση της ελονοσίας – την στιγμή που τα επίπεδα χρηματοδότησης ήταν ήδη κάτω του μέσου όρου.
Το 2024, η παγκόσμια χρηματοδότηση για την καταπολέμηση της ελονοσίας εκτιμήθηκε σε 3,9 δισεκατομμύρια δολάρια (3,4 δισεκατομμύρια ευρώ), σύμφωνα με την έκθεση. Αυτό είναι ελαφρώς μειωμένο σε σχέση με το προηγούμενο έτος και πολύ κάτω από τα 9,3 δισεκατομμύρια δολάρια (8,1 δισεκατομμύρια ευρώ) που, σύμφωνα με τις υγειονομικές αρχές, είναι απαραίτητα.
Η ελονοσία παραμένει μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τη δημόσια υγεία παγκοσμίως. Μεταδίδεται στον άνθρωπο μέσω κουνουπιών που φέρουν το παράσιτο, γεγονός που καθιστά την εξάλειψή της δυσκολότερη σε σύγκριση με άλλες ασθένειες, που μεταδίδονται από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Επιπλέον η ελονοσία γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί, καθώς το παράσιτο που τη μεταδίδει εξελίσσεται και η αποτελεσματικότητα των υφιστάμενων θεραπειών και προληπτικών μέτρων μειώνεται, επεσήμανε ο ΠΟΥ.
Τουλάχιστον οκτώ αφρικανικές χώρες έχουν αναφέρει μερική αντοχή στο φάρμακο αρτεμισινίνη, το οποίο, σύμφωνα με τον ΠΟΥ, αποτελεί τη «ραχοκοκαλιά» των θεραπειών κατά της ελονοσίας από τότε που το παράσιτο ανέπτυξε μηχανισμούς διαφυγής από τη χλωροκίνη, το βασικό φάρμακο πρώτης γραμμής έως τις αρχές της δεκαετίας του 1980.
