Γιατί πολλοί γιατροί δεν συμπεριφέρονται πάντοτε με καλοσύνη και εν συναίσθηση στους ασθενείς τους;
Τι είναι αυτό που τους αποτρέπει από μια τέτοια συμπεριφορά;
Υπάρχουν 7 κοινά εμπόδια που αποτρέπουν τους γιατρούς να συμπεριφέρονται με καλοσύνη και εν συναίσθηση κάθε στιγμή της ημέρας.
Σύμφωνα με τη σύγχρονη νευροεπιστημονική θεωρία, συγκεκριμένες συνήθειες και καταστάσεις του μυαλού, μπλοκάρουν τη δραστηριότητα των οδών «φιλικότητας» (που είναι υπεύθυνοι στα θηλαστικά για την καλλιέργεια ενσυναίσθησης, συμπόνιας, κοινωνικής ανταμοιβής) στους εγκεφάλους τους. Ας τα δούμε…
1. Αποσύνδεση
Είστε αποσπασμένοι από τον κόσμο και οι δυνάμεις σας ανταγωνίζονται την προσοχή σας. Μπορείτε να είστε τόσο απασχολημένοι, που ξεχνάτε το πώς θέλετε και πρέπει να είστε και να συμπεριφέρεστε.
2. Απογοήτευση
Συχνά, χάνετε την ισορροπία όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως θέλετε και συνήθως αντιδράτε αρνητικά όταν τα πράγματα δεν γίνονται όπως τα περιμένατε.
3. Συλλογισμός
Είστε συχνά «κολλημένοι», σκεπτόμενοι τα προβλήματα και τις ανησυχίες σας. Μπορεί να μην είστε σε καλή διάθεση όταν συλλογίζεστε κάτι κάνοντας αρνητικές σκέψεις.
4. Προσδοκία
Βιάζεστε να κάνετε πράγματα, προσπαθώντας να φτάσετε στον επόμενο στόχο.
5. Εξάντληση
Η εξάντληση μπορεί να οφείλεται στην ανεπάρκεια ύπνου, είτε λόγω έλλειψης ψυχικής ηρεμίας κατά τη διάρκεια της πολυάσχολης δραστηριότητάς σας.
6. Φόβος
Είναι τόσο εύκολο για το μυαλό να αμύνεται και να προβάλλει αυτοπροστατευτικά ένστικτα.
Για εξελικτικούς λόγους, έχετε την τάση να φοβάστε και να ανησυχείτε (τη λεγόμενη προκατάληψη αρνητικότητας).
Προσθέστε και το γεγονός ότι είστε επιφυλακτικός από τη φύση (εξαίρετα προσαρμοσμένος σε πιθανές κοινωνικές απειλές) και η τάση σας προς μια αρνητική συμπεριφορά προς τους άλλους (ιδιαίτερα τους ξένους) γίνεται πιο κατανοητή.
7. Κριτική
Το ανθρώπινο μυαλό είναι μια μηχανή κρίσης / πρόβλεψης που έχει σχεδιαστεί για να εξασφαλίζει την επιβίωσή μας πάνω απ’ όλα.
Αυτή η συνεχής κριτική εύκολα μας κάνει να μην είμαστε σε θέση να προσφέρουμε τη συμπόνια και την καλοσύνη μας ούτε στους εαυτούς μας!
Όλα τα παραπάνω αποτελούν έναν εξαντλητικό κατάλογο των δυνάμεων που μας απομακρύνουν από το να φερόμαστε με καλοσύνη και εν συναίσθηση μερικές φορές.
Είναι ενδιαφέρον ότι ο πλέον κοινός παράγοντας μεταξύ όλων αυτών φαίνεται να είναι η αποσύνδεση ή η αντίδραση προς την παρούσα στιγμή.
Τι κάνουμε λοιπόν;
Υπάρχουν πολλά φυσικά εμπόδια για να φερόμαστε με ενσυναίσθηση και καλοσύνη, τα οποία είναι ενσωματωμένα στον ανθρώπινο προγραμματισμό μας;
Τα καλά νέα είναι ότι, όπως έχουμε έμφυτες τάσεις προς άμυνα, έχουμε επίσης έμφυτες προστατευτικές ικανότητες για κοινωνική σύνδεση, ενσυναίσθηση και ευγένεια.
Ακολουθούν ορισμένα βήματα που μπορείτε να κάνετε για να επανασυνδεθείτε με τη φυσική σας συμπεριφορά, δείχνοντας συμπόνια και καλοσύνη:
– Να γνωρίζετε αυτές τις συνήθειες του μυαλού σας που σας απομακρύνουν από τους άλλους.
– Να παρατηρείτε με προσοχή όταν οποιαδήποτε από αυτές τις εσωτερικές φωνές κρίσης και ανησυχίας σας καταλαμβάνουν.
– Αποδεχτείτε αυτές τις φωνές ως “κακούς επισκέπτες” στο μυαλό σας.
Αφήστε τις να έρχονται και να παρέρχονται χωρίς να επηρεάζουν τις πράξεις σας.
– Θυμηθείτε τη βασική σας πρόθεση, την επιθυμία για κοινωνική σύνδεση με τους άλλους και αφήστε αυτό να καθοδηγήσει τις σκέψεις σας, τις ενέργειες και τα λόγια σας.
Και επιλέξτε να καλλιεργήσετε θετικές σκέψεις, ενέργειες και λέξεις προς τον εαυτό σας και τους άλλους.
