Ο γιατρός του σήμερα ασχολείται κυρίως με τη διάγνωση και τη θεραπευτική αγωγή του πελάτη του.
Δεν ασχολείται όμως συχνά με το να τον συμβουλεύει, να τον παρηγορεί, να τον φροντίζει.
Από τη μεριά του, ο ασθενής του σήμερα ζει όλο και περισσότερο με μια ανάγκη πρόληψης και ευ ζην, παρά με τον φόβο της αρρώστιας.
Ο νέος κώδικας του γιατρού οφείλει να προσανατολιστεί γύρω από την συμβουλή και την ανταλλαγή πληροφόρησης.
Η θεραπευτική του ειδικότητα δεν είναι πλέον μοναδική.
Ο ασθενής είναι ένας συνεργάτης που αποζητά να του είναι πιστός.
Ποιο Είναι το Επάγγελμα του Ιατρού Σήμερα;
Η αποστολή του γιατρού δεν είναι μόνο η διάγνωση και η κατάρτιση ενός θεραπευτικού πλάνου.
Η διάγνωση δεν τον διαφοροποιεί από τα διαγνωστικά κέντρα.
Παρ’ όλα αυτά συνήθως δεν ασχολείται με μικροπροβλήματα ασθενών, όπως μια μικρή φλεβίτιδα, μια απλή τριχόπτωση, ένα απλό άγχος, με το πώς θα ξαναποκτήσουν οι γυναίκες την φόρμα τους μετά την εγκυμοσύνη… κ.ά.
Ο υπάρχων κώδικας δεοντολογίας της ιατρικής περιορίζει τον ρόλο του στη διάγνωση και θεραπεία.
Οπωσδήποτε ο πρωταρχικός του ρόλος είναι να θεραπεύει, αλλά παράλληλα θα πρέπει να ανακουφίζει και γιατί όχι να παρηγορεί και να συμβουλεύει.
Σήμερα η ανάγκη του πελάτη δεν περιορίζεται μόνο στην αντιμετώπιση μιας κρίσης υγείας, αλλά επεκτείνεται στη διατήρηση και τη πρόληψη της υγείας, και της ποιότητας ζωής.
«Πώς να παραμείνω νέος και υγιής;»
«Πώς να φροντίσω το σώμα και την αισθητική μου εμφάνιση;»
«Πώς να αντιμετωπίσω το άγχος, το stress;»
«Τι σπορ μπορώ να κάνω;»
Τόσες πολλές ανησυχίες που συχνά ο ιατρός απέχει από την καθημερινή του ενασχόληση, αφήνοντας το πεδίο στα μέσα ενημέρωσης, αλλά και στο φαρμακοποιό.
Εάν λοιπόν ο γιατρός δεν ανταποκριθεί μόνο στην ανάγκη της αρρώστιας αλλά γίνει και ένας σύμβουλος υγείας θα χάσει την εικόνα του;
Όχι βέβαια ! Αντίθετα διευρύνει το πεδίο των υπηρεσιών του.
Ας σημειωθεί ότι όλα τα επαγγέλματα «συμβούλων» στις μέρες μας γνωρίζουν μια άνθηση.
Αν μια εταιρεία παρ’ όλο που πάει καλά, ζητά τις υπηρεσίες ενός συμβούλου, είναι γιατί θέλει να «κτίσει» και να προβλέψει σωστά το μέλλον της.
Ένα επάγγελμα πλέον δεν προσδιορίζεται σε αυτά που μέχρι τώρα κάναμε, αλλά σε μια διεύρυνση αυτών που η αγορά θέλει!
Η πραγματική αξία των υπηρεσιών σας δημιουργείται εκεί που αυτές συναντούν τις ανάγκες των ασθενών σας.
Η σωστή ερώτηση λοιπόν δεν είναι: «Ποιο είναι το επάγγελμά μου;» αλλά «Σε τι επάγγελμα βρίσκομαι σήμερα;»
Το επάγγελμά μου είναι «Γιατρός για την αρρώστια;» ή μήπως είναι «Επιστήμονας της φροντίδας υγείας, με κατεύθυνση την θεραπευτική και την πρόληψη».
Ο Ασθενής Συνεργάτης
Η σχέση με τον ασθενή πλέον εξελίσσεται γιατί εξελίσσεται η παιδεία και οι απαιτήσεις του.
Θέλει να πάρει την υγεία στα χέρια του.
Τα πάντα ανοίγονται μπροστά του και έχει πολλές επιλογές.
• Δεν θα έρθει απαραίτητα σε σας σε μια κρίση της υγείας του
• Θέλει τη συμβουλή υγείας σε μακρόχρονο προσωπικό πλάνο και όχι μόνο τη θεραπεία στην κρίση υγείας του
• Συχνά θα σας αναφέρει και ολιστικές προσεγγίσεις, εναλλακτικές ή πιο φυσικές
• Θέλει την επεξήγηση και όχι «κάνε αυτό» χωρίς εξηγήσεις
• Θέλει να επιβεβαιώσει την επιλογή που έκανε για να έρθει σε εσάς
• Είναι αυτός που αποφασίζει σε τελική ανάλυση. Είναι αυτός ο “πελάτης”!
Αυτός ο «έξυπνος» πλέον, εξελιγμένος και ενημερωμένος πελάτης (συνήθως από το ιντερνέτ), ζητά να είναι συνυπεύθυνος για να σας είναι πιστός.
Υπάρχει μια εξέλιξη τόσο πάνω στις ανάγκες του όσο και στις απαιτήσεις του.
Από την απλή βασική ανάγκη της ιατρικής πράξης που είναι περιστασιακή, έχει περάσει σε μια ανάγκη μακρόχρονης συνεργασίας και συναλλαγής με τον ιατρό του.
Αυτή την ανάγκη συχνά δεν σας την εκφράζει και για αυτό ανατρέχει σε άλλες πηγές συμβουλής.
Πρέπει εσείς να την ανακαλύψτε και ν’ ασχοληθείτε πιο ολιστικά μαζί του για να ενισχύσετε τη πιστότητά του.
Εάν τα τμήματα πωλήσεων των εταιρειών αναπτύσσουν υπηρεσίες εξατομικευμένης προσέγγισης, clubs, κάρτες πιστότητας ή πόντους πιστότητας, δεν το κάνουν μόνο για το χρήμα ή για να ευχαριστήσουν τους πελάτες τους, αλλά για να απαντήσουν σε μια ανάγκη των πελατών που αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια.
Αυτήν της «πιστότητας».
Δημιουργώ πιστό πελατολόγιο δεν είναι μόνο εξασφαλίζω ποιότητα υπηρεσιών, αλλά παράλληλα αναπτύσσω διάλογο και επιμορφώνω τον πελάτη.
Από τη Θεραπευτική στην Παιδαγωγική Επιμόρφωση
Σαν συμπέρασμα όλων αυτών βλέπουμε ότι ο γιατρός και το επιτελείο του πρέπει σήμερα να εξελίξει τις υπηρεσίες του προς την παιδαγωγική επιμόρφωση του πελάτη.
Να εξηγήσει, να τοποθετηθεί, να κατευθύνει, να προτείνει… Τόσες πολλές αναγκαιότητες!
Να διερευνήσει και άλλες ανάγκες του που σχετίζονται με την πρόληψη, την ποιότητα ζωής και γιατί όχι και με την εξωτερική εμφάνιση του ασθενή του.
Επιμορφώνω παιδαγωγικά τον πελάτη, δεν σημαίνει να του μαθαίνω πράγματα με την έννοια «εγώ ξέρω», «θα σου εξηγήσω», «άκουσέ με».
Παιδαγωγική επιμόρφωση σημαίνει προσπαθώ να εξελίξω ένα άτομο ή μια ομάδα με μια προοπτική αναβάθμισης γνώσης “στο να ενεργώ”, “στο να είμαι” και “στο να γίνω καλύτερος”.
Συμβουλή Υγείας λοιπόν προς τον πελάτη δεν σημαίνει απλά επεξήγηση ή πληροφόρηση, αλλά ανταλλαγή απόψεων, σκέψεων, αποφάσεων.
Με το μονόλογο δεν κερδίζουμε, όσο φιλικός και αν είναι, ούτε στη θεραπευτική μας πρόταση, ούτε στη συμβουλευτική μας πρόταση.
Χρειάζεται παντού ο διάλογος, στη διερεύνηση, στην εξατομικευμένη πρόταση, στην επεξήγηση και στην αμοιβαία συμφωνία.
Όλα αυτά όμως απαιτούν για τον γιατρό και την ομάδα του ειδικές γνώσεις ψυχολογίας, φιλοσοφίας και προσέγγισης στην επικοινωνία.
Σε όλες τις εξελιγμένες εταιρείες πλέον οι ειδικοί μελετούν τις τάσεις των καταναλωτών και κατευθύνουν ανάλογα την ποιότητα των υπηρεσιών τους και την επικοινωνία τους.
Το ίδιο πρέπει να ισχύει και για το ιατρικό επάγγελμα των υπηρεσιών υγείας.
Εάν η ικανοποίηση για τον ασθενή να αντιμετωπιστεί έγκαιρα ένας κολικός νεφρού είναι πρωταρχική και είναι εύλογο, το να μιλήσεις σε μια μέλλουσα μητέρα για τα στάδια της εγκυμοσύνης της και για το τι πρέπει να προσέχει στη διατροφή και στο σώμα της και να της συστήσεις ορισμένα χρήσιμα βιβλία ή websites, και να της προτείνεις συμβουλές ή προϊόντα φροντίδας και διατροφής, είναι μια πολύ μεγάλη ευχαρίστηση!
Η εξέλιξη λοιπόν της ιατρικής σήμερα στις αρχές του 21ου αιώνα απαιτεί:
Να θεραπεύει όσο πιο πολύ είναι δυνατόν…
Να ανακουφίζει πάντα…
Να συμβουλεύει κάθε φορά που πρέπει και ο ασθενής το αποζητά.
