Οι ασθενείς αξίζουν τον σεβασμό σας ανεξάρτητα από τις περιστάσεις συνεπώς, κάθε ιατρός, νοσηλευτής, τεχνικός επειγόντων περιστατικών και κλινικός κάθε ειδικότητας, έχει να σκεφτεί πόσο καλύτερος θα ήταν ο χώρος εργασίας του αν δεν είχε να αντιμετωπίσει δύσκολους ασθενείς ή απαιτητικές οικογένειες.
Είναι χρήσιμο να θυμόμαστε τις 4 αρχές που αποτελούν τη βάση της σχέσης γιατρού-ασθενούς:
1. Αυτονομία: Η αυτονομία είναι η ηθική αρχή που θεωρείται ευρέως η πιο κεντρική στη λήψη αποφάσεων για την υγειονομική περίθαλψη και στην ιατρική πρακτική, εκφράζεται συνήθως ως το δικαίωμα των ικανών ενηλίκων να λαμβάνουν ενημερωμένες αποφάσεις σχετικά με τη δική τους ιατρική φροντίδα.
Οι ενήλικες και χειραφετημένοι ασθενείς με ικανότητα λήψης αποφάσεων, έχουν το δικαίωμα να αποδεχτούν ή να αρνηθούν την προσφερόμενη υγειονομική περίθαλψη και οι γιατροί έχουν καθήκον να σέβονται τις αποφάσεις αυτών των ασθενών, ακόμη κι αν διαφωνούν.
2. Όφελος: Όφελος σημαίνει προαγωγή του βέλτιστου συμφέροντος του ασθενούς με τη θεραπεία ή την πρόληψη ασθένειας ή τραυματισμού, την ενημέρωση του ασθενούς για την κατάστασή του και επίσης, την προστασία του δικαιώματος του ασθενούς σας στην εμπιστευτικότητα.
3. Αποφυγή πρόκλησης κακού: Προσοχή, να αποφύγετε ενέργειες ή θεραπείες που ενδέχεται να προκαλέσουν βλάβη στους ασθενείς αφού σας εμπιστεύονται, έχουν πίστη σε σας συνεπώς δεν θα πρέπει να τους βλάψετε.
4. Δικαιοσύνη: Αναμένεται να κατανείμετε δίκαια τα οφέλη και τα βάρη που σχετίζονται με την παροχή υγειονομικής περίθαλψης και πρέπει να ενεργείτε αμερόληπτα όσον αφορά το φύλο, τη φυλή, την ηλικία ή την ικανότητα πληρωμής των ασθενών.
Στην ιατρική εκπαίδευση, μερικές από τις πρακτικές έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα ιδανικά του ανθρωπισμού και του επαγγελματισμού που διακηρύσσονται στους κώδικες δεοντολογίας της ιατρικής.
Οι ασθενείς γίνονται προβληματικοί μόνο όταν προκαλούν αρνητικές σκέψεις στο μυαλό του θεράποντος ιατρού – σκέψεις που δημιουργούν συναισθήματα απογοήτευσης, σύγχυσης, άγχους, λύπης και αηδίας.
Αυτά τα αρνητικά συναισθήματα μπορεί να οδηγήσουν σε ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως η λογομαχία, το σνομπάρισμα ή το πρόωρη εξιτήριο του ασθενούς.
Όσοι μπήκαν στο ιατρικό επάγγελμα με τις υψηλότερες και ευγενέστερες προθέσεις δεν θέλουν οι πράξεις τους να πηγάζουν από συναισθήματα θυμού, φόβου και μίσους.
Η ανθρώπινη συμπεριφορά έχει περιγραφεί στη βιβλιογραφία της ψυχολογίας ως προς την τριάδα κινήτρων και τον κύκλο σκέψης-αίσθησης-πράξεως.
Τα ανθρώπινα όντα στο πιο βασικό τους επίπεδο έχουν κίνητρα να αναζητούν ευχαρίστηση, να αποφεύγουν τον πόνο και να ελαχιστοποιούν την προσπάθεια.
Οι σκέψεις σας, σας κάνουν να αισθάνεστε με έναν συγκεκριμένο τρόπο και να ενεργείτε ανάλογα.
Μπορείτε να εφαρμόσετε αυτήν την τριάδα σκέψης-αίσθησης-πράξης στις σχέσεις κλινικού-ασθενούς.
Μόλις αποδεχτείτε ότι οι δικές σας σκέψεις και πεποιθήσεις δημιουργούν τα συναισθήματά σας και είναι αυτά που σας κάνουν να ενεργείτε – όχι τα λόγια, τα συναισθήματα και οι πράξεις των άλλων – τότε μπορείτε να επιτύχετε καλύτερα αποτελέσματα για τους ασθενείς σας και για εσάς.
Εάν ένα «πρόβλημα» υπάρχει μόνο στο μυαλό σας, μπορείτε να το λύσετε αλλάζοντας τον τρόπο που σκέφτεστε.
Η άφιξη ενός ασθενούς σε ένα ιατρείο, στον όροφο του νοσοκομείου, στο κέντρο επείγουσας φροντίδας ή στο τμήμα επειγόντων περιστατικών, είναι μια κατάσταση ή ένα συμβάν στο οποίο δεν έχετε κανέναν έλεγχο.
Η κατάσταση είναι ουδέτερη έως ότου ο γιατρός κάνει μια σκέψη για τον ασθενή. Συχνά, οι γενναιόδωρες σκέψεις των επαγγελματιών υγείας προκαλούν συναισθήματα όπως συμπόνια ή ανησυχία που οδηγούν τις ενέργειες και καθορίζουν τα αποτελέσματα.
Η επιλογή καλύτερων σκέψεων δεν είναι απλώς ευσεβής πόθος ή μια αισιόδοξη ιδέα σε μια ατυχή κατάσταση.
Το πρώτο βήμα είναι να βρείτε μια ενδιάμεση, ελαφρώς πιο θετική σκέψη που να φαίνεται πιστευτή.
Δεν μπορείτε απλώς να φανταστείτε ουράνια τόξα και μαργαρίτες όπου η πραγματικότητα φαίνεται θολή και σκοτεινή.
Εάν εκπαιδεύσετε εκ νέου το μυαλό σας να σκέφτεται τους ανθρώπους όχι ως προκλητικούς ασθενείς, αλλά ως ανθρώπους που σας προκαλούν, τι διαφορά θα έκανε αυτή η πολύ λεπτή αλλαγή στη σκέψη σας;
