Το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) προβλέπει για το έτος 2020 ύφεση 5%, στην καλύτερη των περιπτώσεων ή στη χειρότερη 9%.
Σύμφωνα με την τριμηνιαία έκθεση του ΙΟΒΕ, στο βασικό σενάριο εξελίξεων όπου η πανδημία θα έχει εξασθενήσει σε μεγάλο βαθμό έως το τέλος Μαΐου και ακολούθως θα έχουν αρθεί αρκετά από τα περιοριστικά μέτρα, η δημόσια κατανάλωση θα αυξηθεί τουλάχιστον κατά 4,5%, ενώ αντιθέτως η ιδιωτική κατανάλωση θα συρρικνωθεί, κατά τουλάχιστον 4,0%.
Υπό αυτές τις τάσεις στο βασικό σενάριο, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) θα υποχωρήσει το 2020 τουλάχιστον κατά 5%.
Εφόσον όμως, οι συνθήκες στο ελληνικό και το διεθνές περιβάλλον παραμείνουν ιδιαίτερα δυσμενείς πέρα από το δεύτερο τρίμηνο ή συμβεί μια σημαντική έξαρση του κορωνοϊού το φθινόπωρο, δεν αποκλείεται η ύφεση να κινηθεί προς το 9%.
Το ΙΟΒΕ επίσης, προβλέπει μια άνοδο της ανεργίας από περίπου 2 έως 4%, σε σχέση με το 2019 του 17,3%.
Λόγω των περιοριστικών μέτρων προβλέπεται επίσης, για το σύνολο του 2020 υποχώρηση του εγχώριου Δείκτη Τιμών Καταναλωτή τουλάχιστον κατά 2,0%, η οποία θα προέλθει κυρίως από την εξασθένιση της ζήτησης και την πτώση τιμών των ενεργειακών αγαθών.
Ακόμη περισσότερο σημαντικό από την αντιμετώπιση της ύφεσης είναι το μέγεθος και τα χαρακτηριστικά της αντίδρασης της οικονομίας από το 2021.
Μεγάλη αύξηση δημόσιων ελλειμάτων και χρέους είναι εύλογη αντίδραση σε μια άμεση διαταραχή που αντιμετωπίζεται ως μοναδική.
Υπάρχει κίνδυνος η ελληνική αλλά και οι ευρωπαϊκές οικονομίες, όχι μόνο να ξεκινήσουν το 2021 από σημαντικά χαμηλότερη βάση αλλά και να έχουν ασθενέστερους ρυθμούς μεγέθυνσης μεσοπρόθεσμα.
Η ελληνική οικονομία εισέρχεται στη νέα κρίση με 2 υποκείμενα νοσήματα:
1. Διαρθρωτικές αδυναμίες, σε χαμηλή ανταγωνιστικότητα, μερική μόνο δομική προσαρμογή κατά τα προγράμματα και
2. Πολύ υψηλό δημόσιο χρέος και μεγάλο ποσοστό μη εξυπηρετούμενου ιδιωτικού χρέους.
Για την επιβίωση της οικονομίας άμεσα απαιτούνται:
1. Ενίσχυση των υποδομών σε μετακινήσεις, επικοινωνίες και υγεία,
2. Βελτίωση ποιότητας και καινοτομίας,
3. Μείωση όλων των γραφειοκρατικών διαδικασιών με επιταχυνόμενη ψηφιακή αναβάθμιση και
4. Προγραμματισμός και εκτέλεση δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων με διαδικασίες “fast track”.
