Το ευρύ κοινό δυσκολεύεται να καταλάβει την επικρατούσα κατάσταση, αναφέρουν οι ειδικοί, διότι η ασθένεια είναι ήπιας μορφής στο 80% των περιπτώσεων και απειλεί πρώτα όλους τους ηλικωμένους (άνω των 80 ετών), καθώς και όσους πάσχουν από σοβαρές παθήσεις (ευπαθείς ομάδες).
Όπως εξηγεί ο βέλγος γιατρός εντατικολόγος, κ. Φιλίπ Ντεβός:
«Μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι έχουν την εντύπωση ότι η ασθένεια αυτή αποτελεί ατομικό κίνδυνο, τη στιγμή που πρόκειται για κίνδυνο για τον πληθυσμό:
Mε ελάχιστες εξαιρέσεις, οι νέοι δεν θα πεθάνουν, αλλά αντίθετα, θα συμμετάσχουν στον κορεσμό των νοσοκομείων, πράγμα που θα έχει ως αποτέλεσμα να πεθάνουν άλλοι».
Είναι ο τρόμος των υγειονομικών αρχών παγκοσμίως:
Mία αιφνίδια έκρηξη κρουσμάτων, που θα οδηγούσε σε μαζική συρροή ασθενών προς κορεσμένα νοσοκομεία!
Αυτό θα περιέπλεκε όχι μόνο τη νοσηλεία των ατόμων που έχουν πληγεί σοβαρά από την ασθένεια του Covid-19, αλλά και όλων των άλλων.
Και η κατάσταση θα ήταν ακόμη χειρότερη αν υπάρχουν ελλείψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού σε περίπτωση μετάδοσης του ιού σε μεγάλο αριθμό γιατρών και νοσηλευτών.
«Εξαιτίας αυτού του διπλού παράγοντα – επιβάρυνση έργου σε συνδυασμό με λιγότερο προσωπικό – οι ασθενείς που θα βρίσκονται σε επείγουσα κατάσταση δεν θα μπορούν να λάβουν εγκαίρως φροντίδα και θα κινδυνεύσουν να πεθάνουν», αναφέρει ο βέλγος εντατικολόγος.
Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πολλοί γιατροί σε ολόκληρο τον κόσμο ανησυχούν για τον κίνδυνο υπερκορεσμού των νοσοκομείων, με δεδομένο ότι η επιδημία της γρίπης σημαίνει ήδη ότι μεγάλος αριθμός νοσοκομειακών κλινών είναι κατειλημμένος.
Για την αποφυγή του «κραχ», επιμένουν ως προς τη σημασία μέτρων αντιμετώπισης του νέου ιού (πλύσιμο χεριών, βήξιμο στον αγκώνα, απομόνωση σε περίπτωση συμπτωμάτων κ.λπ.).
Τα μηνύματα αυτά βρίσκονται στο Twitter υπό την λέξη-κλειδί #FlattenTheCurve (άμβλυνση της καμπύλης).
Σημαίνει ότι κάθε ένας συμβάλλει εφαρμόζοντας τα μέτρα, όχι με στόχο τη μείωση του συνολικού αριθμού των κρουσμάτων, αλλά περισσότερο για την ανάσχεση της επιδημίας, για την καθυστέρηση της εξάπλωσής της.
Στόχος, η κορύφωση να είναι λιγότερο απότομη, εξ ου και η «άμβλυνση της καμπύλης», ώστε ο αριθμός των ταυτόχρονων κρουσμάτων να μην ξεπεράσει τις δυνατότητες του νοσοκομειακού συστήματος.
Όπως προειδοποιεί ο κ. Φίλιπ Ντεβός, «εάν η καμπύλη δεν αμβλυνθεί, οι ασθενείς θα καταφθάνουν μαζικά στα νοσοκομεία και θα πρέπει να αποπέμπονται, τη στιγμή που θα έπρεπε να νοσηλευθούν, διότι είναι σε σοβαρή κατάσταση».
Ανάλογα με την αντοχή του συστήματος υγείας της χώρας, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει τους γιατρούς να κάνουν ηθικά πολύ σκληρές επιλογές, επιλέγοντας τους ασθενείς που θα νοσηλευθούν μεταξύ των περισσότερο σοβαρών περιστατικών, είτε έχουν πληγεί από τον ιό είτε από άλλες ασθένειες.
«Το να επιλέξουμε ποιον θα νοσηλεύσουμε στις τελευταίες κλίνες εντατικής νοσηλείας είναι δυστυχώς μία επιλογή που οι γιατροί ήδη κάνουν μία ή δύο φορές κάθε δύο ή τρία χρόνια, λόγω της έλλειψης κλινών, όταν εμφανίζεται μία περισσότερο οξεία εποχική γρίπη», σχολιάζει ο κ. Φιλίπ Ντεβός, συμπληρώνοντας ότι με το νέο κορωνοϊό, «είναι αναπόφευκτο ότι θα φθάσουμε στο σημείο αυτό, και εμείς, οι γιατροί της εντατικής, θα θέλαμε αυτή η περίοδος όπου πρέπει να κάνουμε σκληρές επιλογές να διαρκέσει το λιγότερο δυνατόν, λίγες ημέρες και όχι πολλές εβδομάδες».
Εξ ου και η σημασία της εφαρμογής των προστατευτικών μέτρων από κάθε έναν χωριστά, καθώς αποτελεί μία ευθύνη απέναντι στους άλλους.
Η κατανόηση αυτής της «συλλογικής λογικής» επιτρέπει την αποφυγή δύο αντίθετων, αλλά αδικαιολόγητων στάσεων:
Από τη μία πλευρά «η ψύχωση» και από την άλλη η υποτίμηση της επιδημίας.
Αλλά αυτό απαιτεί τη διαπαιδαγώγηση του ευρέος κοινού.
