Οι γιατροί πρέπει να είναι αληθινοί απέναντι στον εαυτό τους, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να είναι χαμαιλέοντες απέναντι στους ασθενείς τους.
Ένας γιατρός συμπληρώνει ορισμένους ρόλους στις ζωές και τις ιστορίες των ασθενών του.
Πρόκειται για μια αμφίδρομη σχέση που μοιάζει διαφορετική με κάθε άτομο που εξυπηρετείτε καθ’ όλη τη διάρκεια κάθε εργάσιμης ημέρας, ακόμη και με τις πιο απλές συναντήσεις που έχετε.
Μερικοί ασθενείς σας χρειάζονται να τους παρακολουθείτε στενά για κάποιο διάστημα, επειδή είναι εξαντλημένοι και σε σοβαρή κατάσταση.
Άλλοι χρειάζονται να τους ακούσετε ήσυχα.
Ορισμένοι χρειάζονται καθησύχαση και ενσυναίσθηση.
Άλλοι διψούν για λεπτομερείς πληροφορίες.
Μερικοί ασθενείς θέλουν να σας βλέπουν ως ισότιμους και φίλους, ενώ άλλοι τηρούν κάποια απόσταση, επειδή ό,τι πρέπει να μοιραστούν μαζί σας είναι κάτι που δεν μπορεί να πει κανείς στον καλύτερο φίλο του, παρά μόνο στον γιατρό του, χωρίς όμως να έχει μαζί του την εξοικείωση ενός φίλου.
Μπορεί να είστε φυσικά αναλυτικοί, διαισθητικοί, αλλά και πολυάσχολοι, αλλά πρέπει να φροντίσετε να έχετε μια αίσθηση του ασθενούς που έχετε απέναντί σας και της συναισθηματικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται και να καταλάβετε πώς μπορείτε να ανταποκριθείτε σε αυτήν την κατάσταση.
Δεν φοράτε τον ίδιο ρούχο στο ιατρείο σας, όπως σε μια επίσημη έξοδο, ούτε συμπεριφέρεστε με τον ίδιο τρόπο σε κάθε κατάσταση της ζωής σας.
Θα ήταν εγωιστικό λοιπόν και παράλογο να ενεργείτε με τον ίδιο τρόπο με κάθε ασθενή!
Εργάζεστε κουβεντιάζοντας μαζί τους και όντας ευχάριστοι, αλλά πρέπει να βρίσκετε το κατάλληλο λεξιλόγιο για τον κάθε ασθενή σας.
Οι ρόλοι που παίζετε στη ζωή των ανθρώπων είναι απαραίτητοι γι’ αυτούς εκείνες τις στιγμές, στο προσωπικό τους ταξίδι.
Πολλοί άνθρωποι χρειάζονται κάποιον σε αρχετυπικό ρόλο για να τους μεταφέρει στο επόμενο επίπεδο ή στο επόμενο κεφάλαιο της ζωής τους, λέγοντας ή κάνοντας κάτι που δεν μπορούν οι ίδιοι να κάνουν.
Οι γιατροί παίζουν μια παράσταση, όχι μόνο όταν εκτελούν ιατρικές διαδικασίες, αλλά και όταν διατυπώνουν μια διάγνωση ή κάποια καθοδήγηση στον ασθενή.
Σκεφτείτε αυτές τις δύο λέξεις:
Η πρακτική της ιατρικής και η επικοινωνία της ιατρικής.
Και οι δύο λέξεις, και οι δύο έννοιες, επισημαίνουν ότι αυτό που κάνετε σε αυτή τη δουλειά είναι πολύ μεγαλύτερο από εσάς σαν επιστήμονας υγείας, κάτι που υπερβαίνει τον χρόνο και τον τόπο.
Πρέπει να εργαστείτε, όχι μόνο στο επιστημονικό επίπεδο της δουλειάς σας, αλλά και σε αυτό που λαμβάνει χώρα στον ενεργειακό τομέα δύο ανθρώπων κατά τη διάρκεια μιας θεραπευτικής συνάντησης.
«Η μαγεία της ιατρικής αρχίζει με τη σύνδεση γιατρού / ασθενούς»… λένε οι ειδικοί!
Αυτή η σύνδεση απαιτεί να είστε αυτό που αποκαλούμε:
Άμεσα ανταποκρινόμενος, ενεργός και οξυδερκής.
Αυτό σημαίνει «ενεργή ακοή».
Ακούστε τον ασθενή σας γιατί σας λέει τη διάγνωση!
Ακούστε τον ασθενή σας γιατί σας λέει τι είδους γιατρός χρειάζεται να είστε γι’ αυτόν!
