Αναφερόμενοι στο επάγγελμα του γιατρού, ένα πράγμα είναι δεδομένο: Η αυξημένη πιθανότητα αντιμετώπισης νομικών ευθυνών κάποια στιγμή στην καριέρα τους, λόγω κακής πρακτικής, χορήγησης λανθασμένης αγωγής ή ακόμη και χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγο.
Ειδικά στη σημερινή, φιλόδικη κοινωνία, η μήνυση ενός γιατρού για κακή έκβαση της κατάστασης ενός ασθενή, είναι σύνηθες φαινόμενο, ακόμη και όταν ο γιατρός δεν έχει κάνει τίποτα κακό.
Στην πραγματικότητα, ένα ποσοστό των γιατρών θα μηνυθεί κάποια στιγμή. Για να προστατευθούν λοιπόν, οι γιατροί θα πρέπει να κατανοήσουν βασικά σημεία και πρακτικές, τα οποία αυξάνουν τον κίνδυνο. Θα πρέπει ακόμη να αναλάβουν δράση, ώστε να ελαχιστοποιήσουν την πιθανότητα να αντιμετωπίσουν μηνήσεις και αγωγές. Για να γίνει αυτό, αρχικά θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στις πρακτικές τεκμηρίωσης.
Το προσωπικό του ιατρείου ή νοσοκομείου, θα πρέπει να γνωρίζει καλά, αλλά και να χειρίζεται σωστά, αρχεία και πληροφορίες, σχετικά με την κατάσταση και το ιστορικό των ασθενών.
Στην περίπτωση κατάθεσης νομικής αγωγής, οι γιατροί πρέπει επίσης να γνωρίζουν τις απαραίτητες ενέργειες που πρέπει να γίνουν, ώστε να μπορέσουν να υπερασπιστούν τη θέση τους, αποτελεσματικά.
Μερικές χρήσιμες συμβουλές:
– Αναγνωρίστε πιθανές καταστάσεις ή πρακτικές οι οποίες ενέχουν κινδύνους λόγω αυξημένης ιατρικής ευθύνης.
– Εφαρμόστε στρατηγικές στην πρακτική σας, για τη μείωση του κινδύνου, ελαχιστοποιώντας την πιθανότητα να δεχτείτε κάποια νομική αγωγή.
– Προσδιορίστε τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν – και να μην ληφθούν – όταν βρεθείτε αντιμέτωποι με δικαστικές διαφορές.
Τρεις στρατηγικές διαχείρισης κινδύνου
Επειδή οι πιθανότητες για έναν γιατρό να μηνυθεί κάποια στιγμή υπάρχουν, θα πρέπει να εργάζεται πάντα με στρατηγικό τρόπο, μετριάζοντας τον κίνδυνο να του αποδοθεί κάποια νομική ευθύνη.
Βασικοί πυλώνες της στρατηγικής αυτής, θα πρέπει να είναι η τεκμηρίωση, η επικοινωνία και η παρακολούθηση.
Η αποτελεσματική τεκμηρίωση, απαιτεί οι γιατροί να είναι όσο το δυνατόν πιο λεπτομερείς κατά τη σύνταξη των σημειώσεων τους και του ιστορικού του ασθενούς, συμπεριλαμβάνοντας ακόμη και τους συνειρμούς και τις σκέψεις τους, πάνω στην υπόθεση, όταν κρίνουν πως αυτό είναι απαραίτητο.
Καταγράφοντας όλα τα δεδομένα και κάνοντας τις ανάλογες υποθέσεις σχετικά με την κατάσταση του ασθενούς, για το τι μπορεί να συμβεί, ο γιατρός είναι προετοιμασμένος για κάθε περίπτωση.
Μέσω των λεπτομερών σημειώσεων, τεκμηριώνεται η διαφορική διάγνωσή όσον αφορά τη σκέψη του τι μπορεί να ήταν, τι θα μπορούσε να αποκλειστεί σε περίπτωση που δεν ήταν αυτό και ποιο θα είναι το επόμενο βήμα για την αντιμετώπιση.
Είναι ζωτικής σημασίας να αποφευχθεί η καταγραφή και η προώθηση αρνητικών συμπερασμάτων σχετικά με την κατάσταση του ασθενή, μόνο και μόνο επειδή άλλοι γιατροί μπορεί να καταλήξουν σε κάποια ανάλογη διάγνωση.
Απλά λάθη όπως η ένδειξη ότι ο ασθενής είναι άνδρας αντί για γυναίκα ή παιδί αντί για ενήλικας μπορούν να κάνουν τον γιατρό να φανεί απρόσεκτος, γεγονός που θα τον κάνει να πιο ευάλωτο σε περίπτωση αντιμετώπισης νομικής ευθύνης.
Η συναίνεση του ασθενούς, σε ό,τι αφορά διαδικασίες διάγνωσης ή θεραπείας που μπορεί να ενέχουν ρίσκο, είναι επίσης ένας τομέας στον οποίο πρέπει να δοθεί έμφαση.
Πολύ σημαντικό στην περίπτωση αυτή, είναι το έντυπο της συγκατάθεσης του ασθενούς, το οποίο πρέπει να διαθέτει ο γιατρός ή αν όχι να γνωρίζει ακριβώς που βρίσκεται.
Το έγγραφο αυτό, αποτελεί σημαντικό εργαλείο για την υπεράσπιση του γιατρού σε περίπτωση δικαστικής διαμάχης.
Πριν την υπογραφή του εγγράφου, ο γιατρός θα πρέπει να βεβαιωθεί επίσης, πως οι ασθενείς του έχουν κατανοήσει όλες τις πληροφορίες και τους κινδύνους, παρέχοντας τους τη σωστή ενημέρωση σχετικά με τη διαδικασία στην οποία πρόκειται να υποβληθούν.
Όταν ένας γιατρός διατάζει τη διενέργεια μίας διαγνωστικής ή θεραπευτικής διαδικασίας, οφείλει επίσης να είναι υπεύθυνος για την παρακολούθηση του ασθενή αλλά και την καταγραφή των πληροφοριών.
Δεν είναι απαραίτητο βέβαια, να είναι ο γιατρός αυτός που θα ασχοληθεί με όλη τη διαδικασία. Οποιοσδήποτε από το προσωπικό του ιατρείου ή του νοσοκομείου, μπορεί να αναλάβει τη σαφή ενημέρωση του ασθενή, πριν τη διαδικασία στην οποία θα υποβληθεί.
Ο γιατρός πρέπει να φροντίσει ακόμη, πως πληροφορίες από κλήσεις ή μηνύματα, έχουν καταγραφεί στην καρτέλα του ασθενή. Όποιος και αν είναι ο τρόπος επικοινωνίας, πρέπει να βεβαιωθεί ότι τα αρχεία των ασθενών είναι ενημερωμένα και ότι όλα τα στοιχεία είναι καταγεγραμμένα.
Βέβαια, ανεξάρτητα από το πόσο επιμελής είναι ένας γιατρός με τα έγγραφα των ασθενών του, πάντα υπάρχει η πιθανότητα να κληθεί να αντιμετωπίσει μια νομική αγωγή και να βρεθεί εν μέσω δικαστικής διαμάχης.
Ποια θα πρέπει να είναι η πρώτη ενέργεια που πρέπει να κάνει ένας γιατρός, μόλις λάβει κάποια μήνυση ή αγωγή;
Αποτελεί επιτακτική ανάγκη, να επικοινωνήσει αμέσως με κάποιον νομικό σύμβουλο με στόχο την αξιολόγηση των πληροφοριών και των στοιχείων, ώστε να ξεκαθαριστεί εάν η υπόθεση πρόκειται για μία νομική ενέργεια κατά του ιατρού ή κάτι άλλο, όπως π.χ. μια ειδοποίηση κατάθεσης.
Συνίσταται επίσης η αποφυγή επίδειξης του ιατρικού αρχείου μέχρι την επικοινωνία με τον συνήγορο υπεράσπισης και φυσικά η μη παραποίηση των στοιχείων που περιλαμβάνονται στον ιατρικό φάκελο.
Σε περίπτωση που η αγωγή περιλαμβάνει ισχυρισμούς για αμέλεια του γιατρού, είναι σημαντικό να μην πανικοβληθεί.
Αφού συνειδητοποιήσει τι ακριβώς έχει συμβεί, θα πρέπει στη συνέχεια να αφοσιωθεί πλήρως στην υπεράσπιση της θέσης του, ως επαγγελματίας.
Το να προσπαθεί να αποκρύψει το γεγονός ή να μην το συζητήσει, δεν θα βοηθήσει. Ο γιατρός θα πρέπει να ασχοληθεί με τη διαδικασία και να κατανοήσει τα στάδια, ώστε να μπορέσει να υπερασπιστεί τη θέση του, αποτελεσματικά.
Συνοψίζοντας..
Ο γιατρός πρέπει να είναι οργανωμένος και να γνωρίζει καλά το περιεχόμενο των ιατρικών του αρχείων, ώστε σε περίπτωση δικαστικής διαμάχης και όταν ο δικηγόρος του ενάγοντος ζητήσει πληροφορίες, να γνωρίζει ακριβώς περί τίνος πρόκειται και να μπορεί να εξηγήσει γρήγορα το σκεπτικό του.
Είναι γεγονός πως έχουν υπάρξει πολλές υποθέσεις αγωγής σε γιατρούς, οι οποίες εν τέλει αποσύρθηκαν, ύστερα από μία λεπτομερή και με επαρκή στοιχεία, κατάθεση του γιατρού.
Λύσεις:
– Καταγράψτε τα πάντα και έχετε κατά νου τι στοιχεία προστίθενται και πότε, στους φακέλους των ασθενών.
– Εκπαιδεύστε την ομάδα σας αναλόγως, ως προς αυτή την κατεύθυνση.
– Βεβαιωθείτε ότι οι ασθενείς σας έχουν εμπιστοσύνη, είναι ασφαλείς και χαρούμενοι. Το γεγονός αυτό μειώνει κατά πολύ τις πιθανότητες να σας κάνει κάποιος μία μήνυση.
– Μάθετε καλά τις νομικές διαδικασίες, καθώς επίσης και τι είδους μέτρα πρέπει να λάβετε αν αντιμετωπίσετε δικαστικές διαμάχες.
