Η μετάβαση από τη θεραπεία στη φροντίδα του ασθενή, και από τη φροντίδα στην παρακολούθηση.
Οι μεγάλες θεραπευτικές καινοτομίες, οι όλο και πιο αποτελεσματικές τεχνικές διάγνωσης και η πρόσβαση σε Iατρικές πληροφορίες αλλάζουν την πρακτική της ιατρικής.
Οι Iατροί χρειάζεται να προσαρμοστούν στη νέα αυτή κατάσταση.
Ζώντας σε μια εποχή ιατρικής υπερτεχνολογίας, υπάρχει ακόμα μια θέση για την ιατρική που προσεγγίζει τον άνθρωπο;
Αντιμετωπίζοντας αυτό το δεδομένο της υπερ-τεχνολογίας, δύο τάσεις συνυπάρχουν.
Πρώτον, η έννοια του Iατρού ο οποίος φαίνεται όλο και περισσότερο να γίνεται “μη απαραίτητος”, διότι ο ασθενής μπορεί απλώς πιέζοντας ένα κουμπί να κάνει μια διάγνωση.
Δεύτερον, η ιδέα ότι οι τεχνολογικές καινοτομίες, απλά θα βοηθήσουν και θα υποστηρίξουν τους Iατρούς στη πρακτική τους.
Η τεχνολογία βιώνεται από μερικούς ως κάτι που καταστέλλει την ανθρώπινη σχέση, ενώ από άλλους ως κάτι που απελευθερώνει χρόνο για την καλύτερη σχέση μεταξύ Iατρών και ασθενών.
Για παράδειγμα, η τηλεϊατρική μπορεί να θεωρηθεί ως ένας τρόπος για να παρακολουθούνται οι ασθενείς πιο τακτικά από τον Iατρό τους και να περνούν περισσότερο χρόνο μαζί του, αποφεύγοντας τα έξοδα μετακίνησης που μπορεί μερικές φορές να είναι υψηλά.
Η τεχνολογία τελικά μπορεί να προσφέρει περισσότερη ποιότητα στη σχέση ιατρού-ασθενή.
Αυτό είναι ακόμα πιο σημαντικό καθώς με την πρόοδο της ιατρικής όλο και περισσότερες ασθένειες γίνονται χρόνιες και οι άνθρωποι ζουν περισσότερο.
Η πρόκληση για τους Iατρούς είναι να παρακολουθούν τους ασθενείς για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ο Φροντιστής: ένας Σημαντικός Ρόλος στη Θεραπεία
Η φροντίδα δεν περιορίζεται μόνο στην τεχνική της ιατρικής.
Άλλα πράγματα και άλλοι φορείς εμπλέκονται, συμπεριλαμβανομένων των φροντιστών.
Η κοινωνικο-οικονομική συνιστώσα διαδραματίζει επίσης σημαντικό ρόλο.
Όλα συμβάλλουν στη δυσκολία να παρακολουθήσουμε τον ασθενή.
Είναι απαραίτητο ο Ιατρός να γίνει περισσότερο ευαίσθητος στη σημασία της θεραπευτικής επιμόρφωσης και εκπαίδευσης που θα πρέπει να παρέχει στους ασθενείς τους για την υγεία, καθώς και εξατομικευμένες συμβουλές για την καθημερινή ζωή του ασθενούς, με στόχο να διευκολυνθεί η συμμόρφωση του.
Η πραγματική ιατρική επανάσταση είναι να περάσουμε από τη θεραπεία στη φροντίδα.
Δηλαδή να ξεφύγουμε από τη λογική: κάνω τη διάγνωση, δίνω τις οδηγίες και το έργο μου τελείωσε εδώ.
Πρέπει να περάσουμε σε μια πρακτική υποστήριξης του ασθενή, ιδιαίτερα για τη διαχείριση των μακροχρόνιων ασθενειών.
{module title=”Υπογραφή”}
