Μια νέα διεθνής μελέτη ρίχνει φως σε άγνωστους έως σήμερα βιολογικούς μηχανισμούς που ρυθμίζουν την όρεξη και την ενεργειακή ισορροπία, δημιουργώντας προϋποθέσεις για την ανάπτυξη νέων θεραπευτικών προσεγγίσεων στην παχυσαρκία. Την έρευνα πραγματοποίησε διεθνής ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ στη Βρετανία.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η πρωτεΐνη MRAP2, η οποία είναι ήδη γνωστό ότι συμμετέχει στον έλεγχο της όρεξης, συνεργάζεται στενά με μια άλλη πρωτεΐνη, την MC3R, που παίζει καθοριστικό ρόλο στο πώς ο οργανισμός αποθηκεύει ή καταναλώνει ενέργεια. Το εύρημα αυτό προσφέρει νέες γνώσεις για τους τρόπους με τους οποίους γενετικοί παράγοντες μπορούν να διαταράξουν τη ρύθμιση της πείνας και να συμβάλουν στην εμφάνιση παχυσαρκίας.
Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι η MRAP2 είναι απαραίτητη για τη σωστή λειτουργία της MC4R, μιας συγγενούς πρωτεΐνης που επηρεάζει άμεσα το αίσθημα της πείνας. Στη νέα έρευνα, οι επιστήμονες εξέτασαν αν η MRAP2 παίζει αντίστοιχο ρόλο και στη λειτουργία της MC3R.
Πειράματα σε κυτταρικά μοντέλα έδειξαν ότι όταν οι δύο πρωτεΐνες βρίσκονται σε ισορροπημένες ποσότητες, η σηματοδότηση της MC3R ενισχύεται σημαντικά, γεγονός που επιτρέπει πιο αποτελεσματική ρύθμιση της ενεργειακής ισορροπίας. Επιπλέον, η ομάδα εντόπισε συγκεκριμένες περιοχές της MRAP2 που είναι κρίσιμες για την υποστήριξη της λειτουργίας τόσο της MC3R όσο και της MC4R.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές μελέτησαν μεταλλαγμένες μορφές της MRAP2, οι οποίες έχουν εντοπιστεί σε άτομα με παχυσαρκία. Διαπιστώθηκε ότι οι μεταλλάξεις αυτές εμποδίζουν την ενίσχυση της σηματοδότησης της MC3R, με αποτέλεσμα τη δυσλειτουργία των μηχανισμών που ελέγχουν την όρεξη και την ενεργειακή ισορροπία.
Όπως εξηγεί η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Δρ. Κάρολαϊν Γκόρβιν, τα ευρήματα προσφέρουν σημαντικές πληροφορίες για τη λειτουργία του ορμονικού συστήματος που ρυθμίζει την πείνα, την ενεργειακή ισορροπία και άλλες βασικές διεργασίες του οργανισμού. Παράλληλα, αναδεικνύουν τις μεταλλάξεις της MRAP2 ως σαφή ένδειξη αυξημένου κινδύνου για παχυσαρκία.
Η ερευνητική ομάδα εξετάζει πλέον αν η MRAP2 θα μπορούσε να αποτελέσει στόχο μελλοντικών φαρμακευτικών θεραπειών, οι οποίες θα ενισχύουν το αίσθημα κορεσμού και θα βοηθούν στη ρύθμιση της πρόσληψης τροφής. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στις 16 Δεκεμβρίου στο επιστημονικό περιοδικό Science Signaling.
