Οι ασθενείς χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο το διαδίκτυο για να βρουν πληροφορίες σχετικά με την κατάστασή τους.
Αυτό είναι ένα ισχυρό μήνυμα ότι οι επαγγελματίες υγείας πρέπει να κατανοήσουν και να λειτουργήσουν έτσι, ώστε να καλλιεργηθεί η σχέση τους με τους ασθενείς.
Είτε είναι γενικά ή εξειδικευμένα σε μια συγκεκριμένη παθολογία, τα φόρουμ των ασθενών στο διαδίκτυο είναι πολυπληθή.
Εμφανίστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 2000 με το Web 2.0, και αποτελούν αληθινές εικονικές κοινότητες, με μια σταθερή: τα φόρουμ που προσελκύουν την προσοχή των ασθενών είναι αυτά που επιτρέπουν την αλληλεπίδραση, και περίπου το 20% των μελών τους, όχι περισσότερο, παράγουν το μεγαλύτερο μέρος του περιεχομένου.
Ελευθερία Έκφρασης
Τι έρχονται να αναζητήσουν στα φόρουμ οι ασθενείς που δεν βρίσκουν αλλού;
Οι ειδικοί της ψηφιακής υγείας υποστηρίζουν ότι το Internet παρέχει ελευθερία του λόγου.
Για παράδειγμα όταν πληροφορείται κάποιος από τον Ιατρό του ότι πρέπει να χειρουργηθεί, όταν γυρίσει πίσω στο σπίτι του, προκύπτουν ερωτήματα σχετικά με τις συνέπειες αυτής της επέμβασης στην καθημερινότητα του: θα πεθάνω; θα μείνω ανάπηρος; σε τι επηρεάσει τη σεξουαλικότητά μου; την σχέση μου με τα παιδιά μου; …
Αλλά το επόμενο ραντεβού με τον ειδικό πραγματοποιείται αρκετό χρόνο μετά, και ο ασθενής δεν θα τολμήσει απαραίτητα να τον ρωτήσει τηλεφωνικά πάνω σε αυτά τα ζητήματα.
Έτσι, ακόμη και στις τρεις το πρωί, αν θέλει να εκφράσει την αγωνία του, θα υπάρχει πάντα κάποιος εκεί στο Internet για να του λύσει μερικές απορίες, ακόμη και να του δώσει ελπίδα!
Ζώντας τη νόσο τους κάθε μέρα, ειδικά αν είναι χρόνια, και μέσα από αυτά που διαβάζουν στα φόρουμ, οι ασθενείς αποκτούν μια πραγματική κατανόηση της κατάστασης τους.
Ωστόσο, αντιμέτωποι με αυτό το νέο τρόπο πληροφόρησης ,οι περισσότεροι επαγγελματίες υγείας παραμένουν σε αμυντική θέση, συχνά πεπεισμένοι ότι η προσέγγιση αυτή ανταγωνίζεται τις γνώσεις τους και το επιστημονικό τους προφίλ.
Αυτός όμως ο τρόπος πληροφόρησης δεν είναι ανταγωνιστικός με τη γνώση και την φροντίδα που παίρνουν από τον Ιατρό τους!
Αντίθετα θα επιτρέψει στον ασθενή να συζητήσει με το Ιατρό του πάνω σε αυτά που πληροφορήθηκε.
Για παράδειγμα, μερικές γυναίκες ασθενείς δεν λένε στο γιατρό τους ότι σταμάτησαν την ορμονοθεραπεία, η οποία αποτρέπει τις υποτροπές, γιατί αυτή η θεραπεία έχει εξουθενωτικές παρενέργειες πάνω στη σεξουαλικότητα τους, και για τις οποίες οι γιατροί σπάνια μιλούν.
Πρέπει να τονιστεί εδώ ότι ένας καλά ενημερωμένος ασθενής θα είναι πιο συνεργάσιμος στη σωστή συμμόρφωση στη θεραπεία του.
Μια άλλη αρετή αυτών των νέων πηγών πληροφόρησης: όταν ο ασθενής έχει ενημερωθεί εκ των προτέρων για την πάθησή του, η όλη διαδικασία της ιατρικής πράξης θα γίνει γρηγορότερα και καλύτερα!
Η Αξιοπιστία του Διαδικτύου
Τι γίνεται όμως με την αξιοπιστία αυτών των εικονικών κοινοτήτων, όπου ο καθένας μπορεί να δημοσιεύσει τα γιατροσόφια της γιαγιάς του;
Αυτή η ερώτηση είναι μια ψεύτικη ερώτηση μας λένε οι ειδικοί της ψηφιακής υγείας.
Στη ζωή, οι άνθρωποι δεν παίρνουν μια σημαντική απόφαση χωρίς να ρωτήσουν πολλές απόψεις.
Το ίδιο συμβαίνει και στο Διαδίκτυο: οι άνθρωποι ποτέ δεν θα βασίζονται σε μια πηγή πληροφόρησης.
Συγκρίνουν μια θέση με μια άλλη.
Η αξιοπιστία βρίσκεται επομένως στη διασταύρωση των απόψεων που είναι ευκολότερη με το Internet.
Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι, τα περισσότερα από τα εξειδικευμένα φόρουμ για συγκεκριμένες ασθένειες, προστατεύονται από αναληθείς πληροφορίες με την παρέμβαση ελεγκτών.
Η καρδιά του προβλήματος λοιπόν βρίσκεται στη σχέση και την επικοινωνία μεταξύ των ασθενών και των Ιατρών και εξηγείται συχνά από τη μικρή χρονική διάρκεια της ιατρικής πράξης, όπου ο ασθενής δεν έχει χρόνο για να συζητήσει και να ανταλλάξει με τον Ιατρό του τις απόψεις του.
Απαιτείται λοιπόν από τον Ιατρό περισσότερη διάδραση με τον ασθενή την ώρα της συνεδρίας μαζί του, να ακούσει προσεκτικά τις ανησυχίες και απορίες του, παρέχοντας και τη δυνατότητα να έχει μαζί του και μια διαδικτυακή επικοινωνία, αν χρειαστεί, μέχρι την επόμενη συνεδρία μαζί του.
Σήμερα πλέον όταν ο γιατρός παρουσιάζει μια νέα διάγνωση, ή μια αλλαγή στη θεραπεία, θα πρέπει να πει στον ασθενή του:
“Τι γνωρίζετε πάνω σε αυτό; Είμαι στη διάθεσή σας για να σας πληροφορήσω”.
Γενικά η ψηφιακή υγεία ή η τηλεϊατρική έχουν σαν στόχο να φέρουν κοντά τους ασθενείς με τους επαγγελματίες υγείας.
Σήμερα, για μεν τους Φαρμακοποιούς, η συμβουλή και η ανταλλαγή απόψεων είναι περισσότερο από ποτέ απαραίτητες για να καλύψουν τυχόν ερωτήματα στη θεραπεία των ασθενών, όντας στην πρώτη γραμμή πρόσβασης, για να διαχειριστούν τις παρενέργειες της φαρμακευτικής αγωγής και να απαντήσουν σε ένα σημαντικό πρόβλημα: τη συμμόρφωση στη θεραπεία.
Οι καλά εκπαιδευμένοι Φαρμακοποιοί θα μπορούσαν να φροντίσουν, να παρακολουθούν την πορεία της φαρμακοθεραπείας του ασθενή, να συζητήσουν με άνεση μαζί του, καθώς και μέσω της ιστοσελίδας τους να διαδώσουν πληροφορίες σχετικά με τις χρόνιες παθήσεις, την πρόληψη καθώς και τα μικροπροβλήματα υγείας που λύνονται με τα προϊόντα αυτοθεραπείας.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο Φαρμακοποιός παίζει ένα ρόλο όλο και περισσότερο σημαντικό μέσα στην αλυσίδα διαχείρισης της υγείας των ασθενών!
Όσο για τους γιατρούς θα πρέπει να επανασχεδιάσουν τις σχέσεις τους με τους ασθενείς.
Χάρη στο Internet, οι ασθενείς κατανοούν ό κάθε ένας με τον δικό του τρόπο την πάθησή του και αυτό τους επιτρέπει να επιβεβαιώνουν την εμπιστοσύνη που έχουν στο Ιατρό τους.
Βέβαια τα φόρουμ των ασθενών και η ανάπτυξη των κοινωνικών δικτύων, εξακολουθούν να θεωρούνται ως μια καινοτομία που προκαλεί έκπληξη, αμηχανία, ακόμη και ενόχληση από τους περισσότερους Ιατρούς σήμερα.
Πρέπει όμως να ξεφύγουν από την παλιά νοοτροπία όπου ο Ιατρός διαπνέεται από την αρχή της κυριαρχίας, δεν ακούει τα θέλω και τις ανησυχίες του ασθενή, και δεν διανοείται, ο τελευταίος, να παρεμβαίνει στον τομέα της ιατρικής του γνώσης.
Σήμερα όμως που οι γνώσεις αυτές είναι πλέον προσβάσιμες από το κοινό, αισθάνεται αμφισβήτηση, ενώ δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Σήμερα διαπιστώνεται μια αλλαγή κουλτούρας.
Ο ψηφιακός κόσμος είναι εδώ, γι ‘αυτό και οι γιατροί οφείλουν να τοποθετηθούν σε αυτό το χώρο της επικοινωνίας.
Ο Ιατρός έχει μια εξειδικευμένη γνώση της νόσου, ο ασθενής όμως είναι ένας εμπειρογνώμονας της εμπειρίας του!
Ο Ιατρός έχει ένα θεραπευτικό πλάνο, αλλά ο ασθενής έχει ένα πλάνο ζωής!
Το σημείο συνάντησης των δύο είναι η χρυσή τομή και η επιβράβευση.
Συμπερασματικά, η ψηφιακή υγεία ή η τηλεϊατρική έχουν σαν στόχο να φέρουν πιο κοντά τους ασθενείς με τους επαγγελματίες υγείας και όχι να αντικαταστήσουν τον επιστημονικό τους ρόλο.
Πηγή: www.PharmaManage.gr
