Κατά τη διάρκεια περιστασιακών σας περιηγήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ακούτε συχνά συναδέλφους να σας προειδοποιούν, «Μην ασχολείσαι!»
Σε γενικές γραμμές, αυτή είναι σχεδόν πάντα η σωστή συμβουλή.
Η άνοδος διαφόρων πλατφορμών κοινωνικών μέσων, η ικανότητα γρήγορης ανταλλαγής πληροφοριών και παραπληροφόρησης, η αυξανόμενη κουλτούρα να κάνουμε τη δική μας «έρευνα» και η φαινομενική δυσκολία στον διαχωρισμό αξιόπιστων από μη αξιόπιστες πηγές στο διαδίκτυο, δημιούργησαν την τέλεια καταιγίδα.
Στην ιατρική, οι μισές αλήθειες και οι παραπληροφόρηση μπορεί να είναι απίστευτα επικίνδυνα.
Ενώ όπως και πολλοί συνάδελφοί σας γιατροί είσαστε στα κοινωνικά μέσα ως μαμάδες, μπαμπάδες, κόρες, γιοι, σύζυγοι, αδέλφια, φίλοι και γείτονες -μοιράζοντας γεγονότα και ζητώντας συμβουλές σχετικά με τα ταξίδια, τη διακόσμηση στο σπίτι, τα καλά φαγητά και τα παρόμοια- ασφαλώς δεν έχετε πρόθεση να κάνετε κακό σε κανένα.
Η ταυτότητά σας ως γιατροί είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ταυτότητά σας ως ανθρώπινα όντα.
Και ενώ η γραμμή είναι ξεκάθαρη στο περιβάλλον του ιδιωτικού ιατρείου ή του νοσοκομείου, όπου οι ασθενείς σας έρχονται σε σάς για καθοδήγηση και εμπειρογνωμοσύνη, είναι ιδιαίτερα θολό το τοπίο έξω από αυτό το περιβάλλον.
Το να βλέπουμε γιαγιάδες να μοιράζονται φωτογραφίες αξιολάτρευτων βρεφών σε ανασφαλείς θέσεις ύπνου, έως την επικίνδυνη σύσταση μιάς πιπίλας που έχει καλυφθεί με μέλι για τον κολικό του μωρού, οι ανάρμοστες και επικίνδυνες αναρτήσεις, σχόλια και συμπεριφορές δεν είναι κάτι νέο.
Αυτό όμως που είναι νέο σχετικά με την πανδημία COVID-19 είναι ο καθαρός όγκος της φαντασίας που παρουσιάζεται, έτσι ώστε να φαίνεται επίσημος καθώς και η παραβίαση οδηγιών βάσει τεκμηρίων που οδηγούν σε σοβαρές συνέπειες για τη δημόσια υγεία.
Εχουμε δει αναρτήσεις σχετικά με παιδιά με συμπτώματα λοίμωξης του ανώτερου αναπνευστικού που παρόλες τις συστάσεις παιδίατρων δεν απομονώνονται ούτε ακολουθούν τις συστάσεις του γιατρού και κυκλοφορούν ελεύθερα.
Είναι πολλοί συνάνθρωποί μας που θεωρούν ότι συστάσεις των γιατρών και των επιστημόνων είναι υπερβολικές και δρούν με τις δικές τους αντιλήψεις.
Για τους περισσότερους γιατρούς, η ώθηση να προχωρήσουν ενάντια σε αυτόν τον κατακλυσμό παραπληροφόρησης είναι θέμα ανάδειξης της αλήθειας για αυτή τη μυθοπλασία για την προστασία της οικογένειας, των φίλων και των γειτόνων μας, καθώς και της δικής μας.
Απέναντι σε μια κουλτούρα «έχετε τη γνώμη σας και έχω τη δική μου» και «έχω κάνει τη δική μου έρευνα» ως αντίρρηση σε αναμφισβήτητα γεγονότα ή δεδομένα, αυτό που χάνεται είναι ακριβώς αυτό που ο αστροφυσικός Ethan Siegel περιγράφει εύγλωττα στο άρθρο του, «Δεν πρέπει να κάνετε τη δική σας έρευνα όταν πρόκειται για την επιστήμη».
Η αξία ενός επιστημονικού γεγονότος είναι ότι δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Το να διαφωνείς ή να το απορρίπτεις είναι σαν να απορρίπτεις την αλήθεια.
Στο τέλος της ημέρας, η προσέγγισή σας θα είναι η εξής:
Θα δώσω καθοδήγηση βάσει τεκμηριωμένων αποδεικτικών στοιχείων όταν μου ζητηθεί και θα περιορίσω τις ανεπιθύμητες συμβουλές σε περιόδους που υπάρχει επικείμενος κίνδυνος.
Ωστόσο, αυτή η προσέγγιση αφήνει πολλά σενάρια στην γκρίζα ζώνη γιατί δυστυχώς υπάρχουν πάρα πολλοί Infuencers που διαφημίζουν ακατάλληλα και επικίνδυνα προϊόντα ή και φίλοι στο Facebook που μοιράζονται έναν ιστότοπο κατά του εμβολιασμού γεμάτο ανακρίβειες και αμέτρητα άλλα παραδείγματα.
Σε έναν γιατρό σαν εσάς, αυτό που δίνει σήμα κινδύνου μπροστά στα μάτια σας, όταν βλέπετε αυτές τις δημοσιεύσεις και παρατηρείτε αυτές τις συμπεριφορές, είναι η πρόληψη ασθένειας.
Σκεφτείτε τους ασθενείς ή τους φίλους που γνωρίζετε προσωπικά, οι οποίοι υπέφεραν ή υπέκυψαν.
Και τελικά το ερώτημα παραμένει, σε αυτήν την εποχή της ατέρμονης παραπληροφόρησης, να δεσμευτείτε ή να μην εμπλακείτε στα social media;
