Η ενσυναίσθηση και ο σεβασμός είναι το κλειδί για την εκτόνωση δυνητικά επικίνδυνων καταστάσεων με τους ασθενείς.
Τα τελευταία χρόνια ήταν δύσκολα για πολλούς.
Οι εκτεταμένες σωματικές, συναισθηματικές και οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας – σε συνδυασμό με άλλους κοινωνικούς παράγοντες κινδύνου όπως η απομόνωση, η μοναξιά και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – έχουν τροφοδοτήσει μια αυξανόμενη ανάγκη για υπηρεσίες ψυχικής υγείας.
Ενώ και στη χώρα μας μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού βιώνει αυτήν την κρίση ψυχικής υγείας, ενδεικτικά, το 47% του πληθυσμού των ΗΠΑ ζει σε μια περιοχή που αντιμετωπίζει έλλειψη εργαζομένων στον τομέα της ψυχικής υγείας.
Χωρίς πού αλλού να πάνε και περιορισμένους πόρους, έχει αυξηθεί ο αριθμός των ασθενών με προβλήματα συμπεριφοράς και ψυχικής υγείας, που στρέφονται στα τοπικές μονάδες υγείας για θεραπεία.
Όταν εκτιμάται ότι 1 στους 8 ασθενείς σε τμήματα επειγόντων περιστατικών έχουν ανάγκη για υπηρεσίες ψυχικής υγείας και 1 στους 5 Αμερικανούς βιώνουν ψυχικές ασθένειες κάθε χρόνο, είναι σαφές ότι αυτό είναι ένα πρόβλημα που χρήζει άμεσης προσοχής.
Τα άτομα που η ψυχική τους κατάσταση διαταράσσεται και που η συμπεριφορά τους έχει διακυμάνσεις, μπορεί επίσης να αντιδρούν λόγω κάποιου ψυχικού τραύματος -που μπορεί να βίωσαν παλιαότερα ή και να εξακολουθούν να βιώνουν- που τελικά οδηγεί σε κλιμακούμενες αντιδράσεις σε σύγκρουση και δύναται να θέσουν σε κίνδυνο τους εμπλεκόμενους.
Η ασφάλεια όλων είναι υψίστης σημασίας.
Παρόλο που μπορεί να μην υπάρξει μια λύση από τη μια μέρα στην άλλη, υπάρχει πάντα ελπίδα, που γεννάται μέσω της κατανόησης από τις ανρθωποκεντρικές προσεγγίσεις της περίθαλψης, εξειδικευμένες στα ψυχικά τραύματα.
Είναι μια ευκαιρία να μάθετε πώς να αναγνωρίζετε το άτομο που χρειάζεται φροντίδα και το τραύμα που μπορεί να φέρει ή να βιώνει, ώστε να μπορέσετε να το προσεγγίσετε, να αλληλεπιδράσετε και να το αντιμετωπίσετε με τον σωστό τρόπο.
Τεχνικές βραχυπρόθεσμης αποκλιμάκωσης
Όλοι έχουμε βιώσει μια εποχή όπου η κατάθλιψη, η κούραση ή το σημαντικό στρες έχει επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούμε σε σύνθετες καταστάσεις.
Επίσης, πάντα μεταφέρουμε -σε κάθε κατάσταση- και το δικό μας τραύμα από τις προηγούμενες εμπειρίες μας και έτσι διαμορφώνονται οι αντιδράσεις μας σε στρεσογόνες ή επικίνδυνες περιστάσεις.
Aυτό ισχύει ιδιαίτερα και για τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας, αφού εξαντλούνται συχνά, λόγω της υπερβολικής εργασίας και των ολοένα και πιο απαιτητικών συνθηκών.
Οι ασθενείς που φροντίζετε και τα ενδιαφερόμενα αγαπημένα τους πρόσωπα δεν διαφέρουν από εσάς.
Καθώς αλληλεπιδράτε μαζί τους στο νοσοκομείο ή στο κλινικό περιβάλλον, είναι πολύ πιθανό να βρίσκονται κάτω από πίεση.
Κάποιοι μπορεί να έχουν κάποιο θέμα ψυχικής υγείας ή να είναι οι παλαιότερες εμπειρίες που διαμορφώνουν τις αντιδράσεις τους.
Όταν αντιμετωπίζουμε θυμωμένη, εχθρική ή μη συμμορφούμενη συμπεριφορά, το κλειδί για την αποφυγή σωματικής αντιπαράθεσης βρίσκεται συχνά στη δική μας απάντηση σε αυτή τη συμπεριφορά.
Πολλά από αυτά είναι ενσωματωμένα στον εγκέφαλό μας, αλλά γνωρίζοντας αυτές τις πληροφορίες, μπορείτε να βοηθήσετε στη διαχείριση τους.
Αυτές οι 10 συμβουλές μπορούν να βοηθήσουν κάθε εργαζόμενο να αποκλιμακώσει με ασφάλεια μια κατάσταση:
1. Να είστε συμπονετικοί και μη επικριτικοί.
Επικεντρωθείτε στην εμπειρία του ατόμου.
Μπορεί αυτό που σας αποκαλύπτει και αυτό που βιώνει να είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή τους αυτή τη στιγμή.
2. Σεβαστείτε τον προσωπικό χώρο.
Εάν μπείτε στον προσωπικό χώρο κάποιου για να του παρέχετε φροντίδα, εξηγήστε τις ενέργειές σας για να μειώσετε το άγχος του.
Έτσι, θα τον βοηθήσετε να αισθάνεται λιγότερο μπερδεμένος ή φοβισμένος.
3. Χρησιμοποιήστε ουδέτερη λεκτική και σωματική γλώσσα.
Όσο περισσότερο ένα άτομο χάνει τον έλεγχο, τόσο λιγότερο ακούει τα λόγια σας – και τόσο περισσότερο αντιδρά στη μη λεκτική επικοινωνία.
Διατηρήστε τον τόνο και τη γλώσσα του σώματός σας ουδέτερα.
4. Αποφύγετε την υπερβολική αντίδραση.
Παραμείνετε ήρεμοι, λογικοί και επαγγελματίες.
Η συμπεριφορά του ατόμου που είναι σε κατάσταση έντασης, συχνά μεταδίδει άγχος, φόβο ή/και μια ανικανοποίητη ανάγκη, που προέρχεται από αυτό.
Ο τρόπος με τον οποίο ανταποκρίνεστε μπορεί να έχει άμεση επίδραση στο εάν η κατάσταση — και η συναισθηματική συνθήκη του ατόμου — κλιμακώνεται ή εκτονώνεται.
5. Εστιάστε στα συναισθήματα.
Το πώς αισθάνεται το άτομο που έχετε μπροστά σας είναι το ουσιαστικό ζήτημα.
Παρακολουθήστε και ακούστε προσεκτικά το μήνυμα που επικοινωνεί.
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φράσεις όπως, “Αυτό πρέπει να είναι τρομακτικό” ή “Αυτό πρέπει να ήταν δύσκολο για εσάς“, ώστε να τους διαβεβαιώνετε ότι τους ακούτε.
6. Αγνοήστε τις προκλητικές ερωτήσεις, αλλά όχι τις ανάγκες.
Όταν ένα άτομο αμφισβητεί την εξουσία σας, ανακατευθύνετε την προσοχή του στο θέμα.
7. Θέστε όρια.
Εάν το άτομο είναι επιθετικό, αμυντικό ή παρεμβατικό, δώστε του ξεκάθαρα, απλά και όρια, που εφαρμόζονται εύκολα και καθοδηγήστε την κατάσταση με θετική προοπτική.
8. Επιλέξτε προσεκτικά στο τί επιμένετε.
Εάν μπορείτε να προσφέρετε επιλογές και ευελιξία, ίσως μπορέσετε να αποφύγετε περιττούς καυγάδες.
9. Αφήστε λίγο χρόνο στη σιωπή για σκέψη.
Η σιωπή είναι ένα σημαντικό εργαλείο που επιτρέπει στο άτομο να αναλογιστεί ή και να επεξεργαστεί νοητικά, τί συμβαίνει και πώς πρέπει να προχωρήσει.
10. Δώστε χρόνο για αποφάσεις.
Το άγχος ενός ατόμου αυξάνεται σημαντικά όταν νιώθει την πίεση του χρόνου και βιασύνη.
Τεχνικές μακροπρόθεσμης αποκλιμάκωσης
Δεδομένων των συνθηκών, είναι πιθανό οι εγκαταστάσεις σας να αντιμετωπίζουν αυξημένες ανάγκες διαχείρισης της ψυχικής και της συναισθηματικής κατάστασης των ασθενών που τις επισκέπτονται.
Η εκπαίδευση αποκλιμάκωσης -για μακροπρόθεσμο όφελος- μπορεί να προετοιμάσει το προσωπικό σας να ανταποκριθεί με επιτυχία και με ασφάλεια- ακόμη και στις πιο περίπλοκες καταστάσεις.
Όλοι οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα σε έναν ασφαλή χώρο εργασίας.
Η άσκηση φροντίδας με επίκεντρο τον άνθρωπο -ενημερωμένη για το τραύμα- μπορεί να κάνει τη διαφορά στην ασφάλεια και την ευημερία του προσωπικού σας, ειδικά όταν εδραιωθεί στην κουλτούρα σας.
Αυτή η προσωποκεντρική προσέγγιση μπορεί να επιτευχθεί μέσω δύο σημαντικών μεθόδων: Λεκτικών και μη βίαιων παρεμβάσεων σε κρίσεις.
Ανεξάρτητα από το ρόλο του υπαλλήλου ή το επίπεδο κινδύνου, ο στόχος είναι να καθοδηγηθούν όλοι οι εργαζόμενοι προς ειρηνικές λύσεις, σε καταστάσεις που διαφορετικά θα μπορούσαν να μετατραπούν σε σύγκρουση.
Η λεκτική παρέμβαση μπορεί να βοηθήσει τους εργαζόμενους:
Αναγνωρίστε και απαντήστε σε αμυντικές συμπεριφορές.
Μαθαίνουν να εφαρμόζουν στρατηγικές καθορισμού ορίων, όταν παρεμβαίνουν λεκτικά για να αποκλιμακώσουν τις αμυντικές συμπεριφορές μεταξύ των ασθενών.
Κατανοήστε τι κρύβεται πίσω από τη συμπεριφορά.
Οι εργαζόμενοι θα κατανοήσουν καλύτερα τις επιπτώσεις του ψυχικού τραύματος τραύματος και την ψυχολογία του ατόμου που βρίσκεται σε κρίση.
Αντιμετωπίστε τις ανάγκες του ατόμου.
Η προσωποκεντρική εστίαση βοηθά στη διασφάλιση μιας σταθερά περιεκτικής και πολιτισμικά ευαίσθητης προσέγγισης στο άτομο που εμφανίζει συμπεριφορά κρίσης.
Η μη βίαιη παρέμβαση κρίσεων βοηθά το προσωπικό να αναγνωρίζει με ασφάλεια και να ανταποκρίνεται σε καθημερινές καταστάσεις κρίσης, που μπορεί να περιλαμβάνουν πιο απαιτητικές συμπεριφορές.
Έτσι, το προσωπικό σας θα είναι σε θέση να αναγνωρίζει και να διαχειρίζεται τις μικρο-επιθετικές ενέργειες, προτού φτάσουν να μετατραπούν σε στιγμές βίας.
Επιπλέον, θα αναπτύξει δεξιότητες για να βοηθήσει στη διαχείριση του άγχους και της απογοήτευσης, που μπορεί να προκαλέσει το όποιο ψυχικό τραύμα.
Καθώς οι εργαζόμενοι εκπαιδεύονται μέσω της λεκτικής παρέμβασης, τους παρέχονται τα εργαλεία που χρειάζονται για να αναγνωρίσουν και να ανταποκριθούν σε αμυντικές συμπεριφορές.
Διερευνά τις επιπτώσεις του τραύματος και την ψυχολογία του εγκεφάλου στο άτομο που βρίσκεται σε κρίση — καθώς και στο άτομο που ανταποκρίνεται.
Στη συνέχεια, η λεκτική παρέμβαση προχωρά ένα βήμα παραπέρα, διδάσκοντας σε όλους το γιατί και το πώς να εφαρμόζουν παρεμβάσεις ασφαλείας και τεχνικές απεμπλοκής επίφοβων συμπεριφορών που οδηγούν σε κλιμακώσεις.
Η εκπαίδευση για αυτές τις δεξιότητες έχει άμεσο αντίκτυπο σε έναν οργανισμό (κέντρο υγείας, ιδιωτικά ιατρεία κλινικές), επιτρέποντας στους υπαλλήλους να εξασκούνται γρήγορα και να μεταδίδουν όσα μαθαίνουν.
Αυτό βελτιώνει τις αλληλεπιδράσεις στο χώρο εργασίας και την εργασιακή κουλτούρα.
Μαζί, αυτές οι δεξιότητες παρέμβασης δημιουργούν μια κοινή γραμμή μεταξύ όλων των εργαζομένων στα τμήματα και τις εγκαταστάσεις, ώστε να μπορούν να κάνουν την αλλαγή συμπεριφοράς που απαιτείται, για να γίνουν μέρος της εργασιακής κουλτούρας ενός οργανισμού.
Μαθαίνοντας λεκτικές και μη βίαιες παρεμβάσεις κρίσεων, οι οργανισμοί υγειονομικής περίθαλψης μπορούν να δομήσουν μια θετική κουλτούρα στο χώρο εργασίας, που βοηθά τους εργαζόμενους να αισθάνονται πιο ασφαλείς, ενώ ταυτόχρονα βοηθά στην ικανοποίηση των εργαζομένων, στις νέες προσλήψεις και στη διατήρηση του προσωπικού.
Αυτό βοηθά στη μείωση του κύκλου εργασιών, χτίζει εμπιστοσύνη στην ηγεσία, στη διοίκηση και στους συναδέλφους και βελτιώνει τη φροντίδα των ασθενών.
Μπορείτε να δημιουργήσετε έναν ειρηνικό χώρο εργασίας που να είναι ασφαλής για όλους, -ειδικά σε αυτή την εποχή- που οι ασθενείς χρειάζονται την καλύτερη φροντίδα που μπορείτε να τους προσφέρετε.
