Home Εκπαίδευση Πώς οι Γιατροί Πληροφορούνται για τα Διαγνωστικά τους Λάθη
Μπορούν οι γιατροί να πληροφορούνται για τα διαγνωστικά τους λάθη και να βελτιώσουν τη διαγνωστική τους απόδοση;

Πώς οι Γιατροί Πληροφορούνται για τα Διαγνωστικά τους Λάθη

Τα διαγνωστικά λάθη αναγνωρίζονται ολοένα και περισσότερο, ως η επικρατούσα αιτία «κακού» για τους ασθενείς.

Και όλα αυτά συμβαίνουν, τη στιγμή που οι γιατροί ιδιαίτερα στις κρατικές μονάδες βρίσκονται υπό πίεση, προκειμένου να παράσχουν υψηλής ποιότητας υπηρεσίες… με χαμηλό κόστος ανταμοιβής.

Πώς ακριβώς οι γιατροί βρίσκουν την ισορροπία μεταξύ αυτών των απαιτήσεων;

Μπορούν οι γιατροί να πληροφορούνται για τα διαγνωστικά τους λάθη και να βελτιώσουν τη διαγνωστική τους απόδοση;

Θα μπορούσε αυτό να οδηγήσει στη μείωση των διαγνωστικών λαθών και στη βελτίωση της ασφάλειας περίθαλψης;

– Προτείνονται λοιπόν από ειδικούς, στρατηγικές οι οποίες θα βοηθήσουν στην απάντηση ορισμένων από αυτά τα ερωτήματα, προκειμένου να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στο μέλλον με λιγότερες αποτυχίες.

– Προτείνονται τρόποι για την καλύτερη και ορθότερη ακρίβεια στις ιατρικές διαγνώσεις, με αυτοπεποίθηση και σιγουριά. Επειδή είναι γεγονός ότι η χαμηλή αυτοπεποίθηση, ιδιαίτερα των νέων γιατρών, μπορεί να οδηγήσει σε εξεζητημένες εξετάσεις, ενώ αντίθετα η υπέρμετρη αυτοπεποίθηση οδηγεί σε υποβαθμισμένη εξέταση.

– Πιστεύουμε ότι η καλύτερη διάγνωση προκύπτει από τον ιατρό που κάνει μια σωστή διάγνωση χρησιμοποιώντας τους λιγότερους πόρους, ενώ ταυτόχρονα μεγιστοποιεί την εμπειρία του ασθενή.

Μια λύση, σύμφωνα με τη βιβλιογραφία του τομέα της ψυχολογίας είναι να βελτιωθεί η βαθμονόμηση των ιατρών παρέχοντας τους πληροφόρηση σχετικά με τις διαγνώσεις τους.

Σήμερα, όταν ένας ιατρός κάνει για τον ασθενή μια λανθασμένη διάγνωση, ο γιατρός δεν μαθαίνει ποτέ για το λάθος του.

Έτσι σε περίπτωση λανθασμένης διάγνωσης, ο ασθενής θα πάει σε κάποιον άλλο γιατρό, (είτε αναζητώντας κάποια φροντίδα έκτακτης ανάγκης, χωρίς ο πρώτος να γνωρίζει το παραμικρό, είτε αναζητώντας μια δεύτερη γνώμη).

Ένας άλλος, ίσως πιο σοβαρός λόγος για τον οποίο οι γιατροί δεν λαμβάνουν σχόλια σχετικά με τις αποδόσεις τους στον τομέα της διάγνωσης, είναι ότι οι συζητήσεις οι οποίες περιλαμβάνουν σχόλια πληροφόρησης δημιουργούν διάφορες προκλήσεις.

Ενδεχομένως κάποιοι γιατροί να αισθάνονται άβολα όταν λαμβάνουν σχόλια σχετικά με τις δεξιότητες και τις ικανότητές τους, -πόσο άλλωστε όταν αυτά είναι αρνητικά και αφορούν λάθος διαγνώσεις- επειδή μπορεί να θεωρούν ότι απειλείται η επαγγελματική τους εικόνα.

Επίσης, μια άλλη πληροφορία αφορά το περιεχόμενο των σχολίων πληροφόρησης που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους ιατρούς.

Θεωρούμε ότι ένας συνδυασμός ποσοτικής και ποιοτικής πληροφόρησης, θα επιτρέψει στους ιατρούς να δουν με μια άλλη οπτική την όλη κατάσταση, προκειμένου να έχουν χρήσιμες πληροφορίες για τις διαγνώσεις τους και μια εμπεριστατωμένη, εις βάθος ανάλυση των σκέψεων και των αιτιών που προηγήθηκαν.

Δεν θα πρέπει να επικεντρωνόμαστε πάντοτε στα αποτελέσματα και ιδιαίτερα στα λάθη.

Πολύ πιο χρήσιμο θα ήταν να εστιάσουμε και να επικεντρωθούμε στις διαδικασίες οι οποίες πήγαν σωστά ή λάθος.

Πώς θα μπορούσε να προκύψει αυτή η πληροφόρηση; Προτείνουμε να ακολουθήσετε αυτές τις συμβουλές…

Η πληροφόρηση (feedback) η οποία αφορά τη διαγνωστική απόδοση θα πρέπει:

– Να προκύπτει μέσα σε ένα δεκτικό, θετικό περιβάλλον.

Γι’ αυτό, οι γιατροί θα πρέπει να ενημερώνονται ότι η πληροφόρηση γίνεται για καλό σκοπό και για λόγους βελτίωσης της ποιότητας των παροχών υγείας.

Όλα τα σχόλια θα πρέπει να μεταφέρονται προς αυτούς με έναν ήρεμο, θετικό, εποικοδομητικό και μη επικριτικό τρόπο.

– Να γίνονται ουσιώδεις και με νόημα ιατρικές εκθέσεις, οι οποίες σχετίζονται με τη βελτίωση της απόδοσης των ιατρών (όπως τα αποτελέσματα των τεστ που δεν ελήφθησαν υπόψη ή δεν κοινοποιήθηκαν σε ασθενείς σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο).

– Να γίνονται ποιοτικές αξιολογήσεις δύσκολων περιπτώσεων, για να δοθεί η δυνατότητα αυτοαξιολόγησης και προκειμένου να ληφθούν ευθύνες (φροντίστε να επισημάνετε τα γνωστικά πεδία, τα συστήματα και τους παράγοντες του ασθενούς, προκειμένου να έχετε ένα ολοκληρωμένο και χωρίς ελλείψεις κείμενο).

– Να ανατρέξετε, αν κρίνετε απαραίτητο, σε άλλους συναδέλφους (η διάγνωση είναι συχνά ομαδικό άθλημα και η γνώμη άλλων μπορεί να βοηθήσει, αλλά και να καταγράψει μια ευρύτερη εικόνα της διαγνωστικής διαδικασίας).

Η δημιουργία αυτού του είδους πληροφόρησης (feedback), στο πλαίσιο ενός συστήματος εκμάθησης μπορεί να βελτιώσει την απόδοση των ιατρών.

Παρά τις συμβουλές αυτές, υπάρχουν ακόμα πολλά αναπάντητα ερωτήματα.

Ποιες είναι οι απρόβλεπτες συνέπειες μιας τέτοιας πληροφόρησης;

Θα μπορούσε δηλαδή αυτό να οδηγήσει σε υπαιτιότητα;

Ποιες συγκεκριμένες διαγνωστικές διαδικασίες και αποτελέσματα θα πρέπει να παρακολουθούνται προκειμένου οι πληροφορίες διάγνωσης τους να δίνονται στους γιατρούς;

Πώς αναπτύσσουμε συνεργατικά δίκτυα εκμάθησης για ιατρούς που κάνουν την πρακτική τους, εφόσον δεν υπάρχει ιδιαίτερο νόημα για το αν θα πάρουν την οποιαδήποτε πληροφόρηση , ας πούμε από τον ανώτερό τους.

Αυτά τα άγνωστα πεδία, ωστόσο, μπορούν να αποτελέσουν ένα ιδιαίτερα σημαντικό εργαλείο επεξεργασίας… μόλις δοθούν τα πρώτα σχόλια πληροφόρησης για τη διάγνωση τους.

Medical Management και ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες, που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Αποδοχή Cookies Όροι Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων